U KUNT LEZEN ONZE WERKEN BIJ: https://epaminternational.wordpress.com/

VOUS POUVEZ LIRE NOS ARTICLES EN: https://epaminternational.wordpress.com/

Quantitative Easing (QE) And Public Investment

by Paul De Grauwe on 7 December 2015 @pdegrauwe

Paul DeGrauwe

Since the start of this year the ECB has been applying “quantitative easing” (QE), i.e. a program injecting large amounts of money into the economy. Every month the ECB is buying 60 billion euros of government bonds and in so doing injects the same amount of money into the economy. Up to today the total amount of liquidity injection approaches 700 billion euros.

There can be little doubt that this massive injection of liquidity by the ECB has had a positive effect on exports. It led to a depreciation of the euro vis-à-vis the major currencies (dollar, pound sterling) and boosted competitiveness of Eurozone exporters compared to the rest of the world.

However, it becomes increasingly clear that QE alone is insufficient to pull the Eurozone economies out of their lethargic growth. In fact, in the second quarter of this year, growth slowed down again. There is a fear that in the next few years economic growth will remain subdued. An expanded version of QE will not solve this problem.

All this should not come as a surprise. Economists have been warning for a long time that when interest rates are close to zero, quantitative easing alone will not be able to stimulate the economy. The reason is that when the interest rates are close to zero the liquidity that the central bank is creating does not easily filter into the real economy. Most of it is hoarded because the opportunities to find attractive rates of return are limited. Many financial institutions then prefer to accumulate the extra liquidity created by the ECB without doing anything productively with it. This is the well-known liquidity trap.

Thus while QE was and is necessary, it is insufficient. It has to be seconded by fiscal policies. Here is the real problem in the Eurozone. Fiscal policies are not helpful. First, too many countries continue to be kept in the austerity straightjacket. Second, and most importantly, public investment continues to decline. But it is public investment that is key to the recovery in the Eurozone.

There are two reasons why public investment is central for promoting economic growth. First, the private sector is still very risk averse and fails to invest enough. This has to do with the lack of confidence in the future. The way to deal with this is for the public authorities to show the way and kick-start public investments. This will increase economic growth and create more confidence in the future which will stimulate private investment.
 

Second, public investment is needed to achieve the long-term objectives of a green economy. The latter requires investment in alternative energy sources and in public transportation.
Unfortunately, public investment is discouraged by a stupid rule that the members of the Eurozone have imposed on themselves, i.e. that public investment cannot be financed by issuing bonds. It has to be financed by current tax revenues. This prevents public investment from taking off, from sustaining the recovery and from developing a green economy.

It is often argued that public authorities should not increase their debt; on the contrary that they should reduce it. Some countries of the Eurozone periphery undoubtedly have limited capacities to add to public debt. But other countries, like Germany, France, Belgium and the Netherlands surely can. The governments of these countries today can borrow at very long maturities almost for free. There are certainly many investment projects that have a rate of return of more than 0%.

A government that issues bonds at close to 0% and channels the money into projects that will have rates of return by far exceeding 0% promotes economic growth and makes the future repayment of the debt easier. Put differently, what matters in not gross debt, but net debt of governments. Debt issue that makes it possible to invest in assets with a much higher rate of return than the cost of borrowing (now close to 0%) will reduce net debt in the future. Unfortunately, Eurozone countries continue to be mesmerized by gross debt numbers and as a result fail to do the obvious.

It is often said that governments today should not issue more debt because this will place a burden on our grandchildren. The truth is that our grandchildren will ask us why we did not invest in alternative energy and public transportation, and thereby made their lives miserable, when we faced historically favorable financial conditions to do so.

This column was first published on Paul de Grauwe’s Blog.

About Paul De Grauwe

Professor Paul De Grauwe is the John Paulson Chair in European Political Economy at the LSE’s European Institute. Prior to joining LSE, he was Professor of International Economics at the University of Leuven, Belgium. He was a member of the Belgian parliament from 1991 to 2003.

The Paris Attacks Are Just The Beginning

09.Dec.2015 | SCG

It might be tempting to react to this event emotionally without looking beyond the official narrative, without examining the evidence, without questioning where this is headed. You wouldn't be alone, but blind indignation lends itself to easy answers, half truths and comforting lies.

On the evening of November 13th 2015, Paris was shaken by a series of coordinated attacks. 129 people were killed, hundreds more wounded. An ambience of fear gripped the country. Terrorists could strike anywhere at any time. Nothing was safe. Even the smallest venue could be targeted.
It might be tempting to react to this event emotionally without looking beyond the official narrative, without examining the evidence, without questioning where this is headed. You wouldn't be alone, but blind indignation lends itself to easy answers, half truths and comforting lies.
Any time a population is attacked (or believes that they have been attacked) by an outside force, the reaction is as predictable as it is dangerous. New wars, and totalitarian laws that would have been unthinkable days before are easily justified, voices of reason are drowned out, and entire nations can be driven towards a cliff. Given the nature of this particular cliff it would behoove you to look a little deeper this time.
There are several moving parts in this story: the Syrian war, ISIS and the push to remove Assad from power, the expansion of a militarized police state throughout Europe, and of course the refugee crisis. All of which has been conveniently tied together, by a passport, carried by a suicide bomber, a passport which miraculously survived the blast unscathed. (Never mind the fact that German Interior Minister Thomas de Maiziere came forward to say that he had reason to suspect that the passport had been planted.)
Let's deconstruct this one piece at a time.

Evidence of Foreknowledge

Without even looking beyond mainstream sources, we find evidence that the French government knew that the attacks were coming. They were warned by the Iraqi government, they were warned by the Turkish government twice, and according to this article from the Times of Israel (which as since been edited), security officials in Paris were specifically warned of an impending attack that very morning. (The same article goes on to mention that the Bataclan theater had financial ties to the Israeli Military.)
And of course the French government just happened to be running an exercise simulating a mass shooting in Paris just hours before the attacks began. Where have we seen that before?
Could someone please explain how Iraq, and the Turkey government (which are developing countries), were able to see this coming, while the NSA and French intelligence were caught completely off guard? Are we really to believe that this was just incompetence?

The Setup

Before the dust had even settled, the official narrative was clear. ISIS was responsible. This was war, and France was going to escalate that war, both at home and abroad. A state of emergency was declared, road blocks, border controls and a curfew were imposed, freedom of assembly was restricted, and the military was deployed on the streets. French President Francois Hollande soon announced that he intended to extend the state of emergency for three months (some are even saying it may be extended indefinitely), and to alter the French constitution.
The state of emergency gives the police the power to detain people without trial, search without warrants and to block any website they see fit.
France's parliament has already voted to extend the country's state of emergency following the Paris attacks for three months, giving the police powers to keep people in their homes without trial, search the homes of people without a warrant from a judge and block any website deemed a problem.
These powers are already being used! Activist have already been placed under house arrest, and not for crimes that they have been accused of actually committing, but preemptively!
The attacks are also being used as a pretext to justify the establishment of a new European Intelligence Agency modeled after the CIA. See also here.

Who Created ISIS?

And speaking of the CIA... let's not forget who actually created ISIS.

France didn't seem too concerned about the rise of Islamic extremism when they joined the U.S. in the 2011 regime change operation in Libya. If mainstream news outlets were publishing evidence of jihadists among the CIA backed rebels, (secondary confirmation from the BBC here) it would be utterly naive to think that French intelligence services didn't know.
France also didn't seem to mind the fact that Islamic extremists were receiving the lion's share of the weapons that were looted from Gaddafi's armories, and shipped through Turkey, and into Syria.
France didn't stand up or speak out for years as the U.S. government continued arming, funding and training these extremists.
There was no righteous indignation at the atrocities they were committing.
There were no calls for criminal proceedings after those same rebels got caught using sarin gas against thousands of civilians, and the French government has never so much as verbally condemned the numerous state actors which have been caught assisting ISIS and/or its allies logistically (Turkey, Jordan, Qatar and Saudi Arabia & Israel for example).
Why? Because ISIS serves a purpose. ISIS and its associates, Al-Nusra and the FSA are weakening the Syrian government, creating a pretext for military intervention, and providing the perfect excuse for a massive power grab on the home front.
"Whoah! That's not fair to equate the FSA with ISIS!"
Really? Then explain this away: ISIS and Al-Nusra have officially formed alliances, FSA commanders have gone on record to say that they cooperate with, and conduct joint operations with Al-Nusra, and it has been well established that the FSA command is dominated by Islamic extremists. Do The Math.

The Rise of Fascism in Europe

What's happening in France should not be viewed in isolation. Xenophobic sentiment has been on the rise throughout Europe, and is gaining ground politically. This trend has clearly been exacerbated by the ongoing migrant crisis (which is obviously tied to the regime change policies of the West) but one variable in this equation that no one is talking about is the fact that the way immigration has been handled in Europe is not merely a question of short sightedness, it is a reflection of policy.
In 2012 UN migration chief Peter Sutherland urged the EU to "do its best to undermine" the "homogeneity" of its member states. Such a proposition may sound absurd, unless you take into account that breaking down the national identity of a country makes it much easier to dissolve political boundaries and independence. And that's precisely what the technocrats in Brussels want.
Hollande has been one of the most outspoken voices in this push to hand over more power to a centralized European government, effectively stripping member states of any meaningful sovereignty. Give that European government a military, it's own surveillance apparatus and public which is struggling financially, looking for someone to blame, and practically begging for war, and you have a recipe for the rise of overt fascism in Europe.
Many have remarked that recent moves by the French president take several pages from the extreme right. Some have interpreted this as an attempt to prevent the right from capitalizing on the event, but it hasn't worked out that way, at all. (See also this article)
Taken on its own one might be inclined to interpret this as a political miscalculation, but what if it's not? Hollande's actions don't make much sense if we view him as an independent leader, but they make perfect sense if you understand that he's just a puppet.
The powers seized by Holland following the Charlie Hebdo and Paris Attacks, are not suited for the political left. The left is held back by the need to maintain a soft spoken, inclusive veneer. Those rising up to replace them will not be.
The right will not scale back these powers. They will expand them, and they will use them, even more than they are being used now.
It's the left, right, left, right two step to tyranny.

Problem, Reaction, Solution

This formula is not new. These tactics are not original, nor are the motives or response. Like the American public following 9/11, it's going to take the European population quite some time to realize where they are being led, and they're only going to come to that realization if those who see what is happening have the courage to speak out.
And make no mistake, this is just the beginning. They'll take it as far as you let them.

Danish eurosceptics say 'no thanks' to EU justice rules

hare

© AFP | Kristian Thulesen Dahl, leader of the Danish opposition and right-wing party Dansk Folkeparti, casts his ballot for the EU referendum at a polling station in Thyregod on December 3, 2015.

Text by NEWS WIRES

Latest update : 2015-12-04

Eurosceptic EU member Denmark voted in a referendum on Thursday to reject a government proposal to adopt the bloc’s justice rules, amid concerns over handing more power to Brussels.

The ‘No’ side received 53.1 percent of votes, while the ‘Yes’ camp garnered 46.9 percent, final results showed. Voter turnout stood at 72 percent.
“It is a clear no... I have full respect for the Danes’ decision,” Prime Minister Lars Lokke Rasmussen said at a press conference.

The ‘No’ side was led by the eurosceptic, anti-immigration Danish People’s Party (DPP), which argued that dropping the country’s exemptions on EU justice rules—which it negotiated with Brussels in 1993 as a condition for accepting the Maastricht Treaty—would hand too much power to Brussels and could result in more immigration.

The ‘Yes’ camp had focused on the need for international coordination in the fight against jihadism, which it argued was highlighted by last month’s carnage in Paris that left 130 dead.

The vote was Denmark’s eighth referendum on its relationship with Europe since joining the EU in 1972, and the outcome was virtually identical to a referendum in 2000 on adopting the euro, when the ‘No’ camp won with 53.2 percent.

The Scandinavian country will now have to negotiate a special agreement if it is to stay inside the EU’s law enforcement agency Europol, which tackles organised crime, trafficking and terrorism.

Acknowledging his government’s loss in the referendum, Rasmussen said he would meet with Danish party leaders on Monday to discuss how to move forward.
He said he would travel to Brussels on December 11 to meet with European Commission head Jean-Claude Juncker and European Council President Donald Tusk.

By maintaining its opt-out on justice rules, Denmark is unable to stay in Europol when the legal status of the EU agency changes, as is expected next year.

“We will work very hard for the Danes to get the best possible agreement. But it will be difficult,” the group leader in parliament for the ruling right-wing Venstre party, Soren Gade, told news agency Ritzau.

The outcome meant it was time for “soul-searching” on the ‘Yes’ side, he added.
‘More EU? No thanks’

Voters were asked whether Denmark should replace its current blanket opt-out of EU justice rules with the kind of model used by Britain and Ireland, which choose whether or not to participate in some areas of EU policy on a case-by-case basis.

“The ‘No’ side’s strongest argument has been the issue of sovereignty,” Kasper Moller Hansen, a political science professor at the University of Copenhagen, told AFP.

“And there are many Danes who are very sceptical about more European integration,” he added.

Rasmussen’s right-wing government and four other political parties had insisted that a ‘Yes’ vote was the best way to ensure Denmark stayed in Europol, helping

Danish police fight violent extremism and other cross-border crime.
It also wanted to adopt 22 EU laws on issues including cybercrime and debt recovery.

The DPP meanwhile sought to tap into fears that Denmark, if it voted ‘Yes’, could be forced to accept obligatory EU refugee quotas as Europe struggles to cope with a massive influx of people fleeing conflict and poverty in the Middle East, Africa and South Asia.

Denmark has some of Europe’s strictest immigration policies and has received far fewer asylum seekers this year than neighbouring Sweden or Germany.

A ‘Yes’ result would have meant the Danish parliament could adopt further EU justice legislation without consulting voters, although the government had pledged another referendum would be needed on any policies affecting immigration.

Around one in five voters were undecided in the week leading up to the vote, and some said they would vote ‘No’ because they were struggling to understand what the referendum was about.

Marlene Wind, a political science professor at the University of Copenhagen, said the ‘Yes’ side had focused too much on technicalities and regulations.

“Many people I’ve talked to say they feel completely intimidated,” she told AFP.
By contrast, the DPP has boiled down its message on campaign posters to: “More EU? No thanks.”
(AFP)

Με τη φύλαξη των συνόρων της Ελλάδας να αλλάζει χέρια, ξεκινά η στρατιωτική κατοχή της χώρας... του Δημήτρη Καζάκη.

Με τη φύλαξη των συνόρων της Ελλάδας να αλλάζει χέρια, ξεκινά η στρατιωτική κατοχή της χώρας...

του Δημήτρη Καζάκη

Ο Γαλλογερμανικός άξονας απαιτεί να γίνει το πρώτο βήμα στη δημιουργία δυνάμεων υπερεθνικών αστυνομικής καταστολής και στρατιωτική κατοχής επικράτειας κρατών μελών της ΕΕ. Με το πρόσχημα των "εκτάκτων συνθηκών" λόγω προσφυγικού. Μην ξεχνάμε ότι ο εφιάλτης του ναζισμού και του φασισμού, οι κατακτητικοί πόλεμοι, αλλά και κάθε επιβουλή της απολυταρχικής εξουσίας εναντίον των λαών, γεννήθηκε πάντα μέσα από ένα καθεστώς "έκτακτων συνθηκών".

Οι υπουργοί Εσωτερικών από τη Γαλλία και τη Γερμανία, σε κοινή επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απαίτησαν να μειωθεί ο αριθμός των μεταναστών που εισέρχονται στην ΕΕ. Για να γίνει αυτό οι υπουργοί του νέου άξονα ζητούν με την επιστολή τους μια ισχυρότερη Frontex, τον Οργανισμό διαχείρισης συνόρων της ΕΕ.

Δείτε τι ζητούν: "Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενεργήσει γρήγορα και με αυστηρότητα" προκειμένου να "διασφαλίσει ένα ύψιστο επίπεδο ασφάλειας στην επικράτειά της". Η Frontex "θα...
πρέπει να διαθέτει ένα πιο σημαντικό απόθεμα αποσπασμένων επιχειρησιακών δυνάμεων" και "σε έκτακτες συνθήκες" θα πρέπει "να μπορεί να παίρνει την πρωτοβουλία να αναπτύσσει με δική της ευθύνη ομάδες ταχείας επέμβασης στα σύνορα", υπογραμμίζουν ο Γάλλος και ο Γερμανός υπουργός εσωτερικών.

Οι συνοριοφύλακες της Frontex θα πρέπει "να έχουν πρόσβαση στις κατάλληλες βάσεις δεδομένων" της Ευρωπαϊκής Ένωσης (το Ευρωπαϊκό Σύστημα Παραβολής Δακτυλικών Αποτυπωμάτων των Αιτούντων Άσυλο [Eurodac], τις βάσεις δεδομένων της Interpol και τις εθνικές βάσεις δεδομένων, κυρίως) και ο ρόλος της "θα μπορούσε επίσης να διευρυνθεί μέχρι την πιθανότητα να διεξάγει επιχειρήσεις στο έδαφος μιας τρίτης χώρας", με τη συμφωνία της ενδιαφερόμενης χώρας και της ΕΕ, υπογραμμίζουν οι δύο υπουργοί.

Οι 28 χώρες της ΕΕ συμφώνησαν ήδη την περασμένη εβδομάδα να ξεμπλοκάρουν το ευρωπαϊκό Αρχείο Ονομάτων Επιβατών ("PNR"), ένα αρχείο που επιτρέπει την παρακολούθηση των διαδρομών των αεροπορικών επιβατών. Πρόκειται για μια πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, όπως κατήγγειλε ο ίδιος ο επικεφαλής της ασφάλειας των προσωπικών δεδομένων στην ΕΕ, συγκέντρωση αδιακρίτως δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

Με το σύστημα αυτό, κάθε ευρωπαίος πολίτης ή μη που ταξιδεύει στην ΕΕ θα ταυτοποιείται και θα παρακολουθείται ως οιονεί τρομοκράτης. Ένα αστυνομικό υπερκράτος γεννιέται, πολύ πιο τρομερό και αδίστακτο από οποιοδήποτε αστυνομικό κράτος έχει γνωρίσει στην ιστορία της η γηραιά ήπειρος.

Τι ζητούν λοιπόν οι εκπρόσωποι του νέου ευρωπαϊκού άξονα; Κάτι πολύ απλό. Να αναβαθμιστεί η Frontex σε δύναμη ταχείας επέμβασης με σκοπό τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. Και μάλιστα με δυνατότητα να επιχειρεί χωρίς καν την έγκριση του κράτους μέλους, στην επικράτεια του οποίου αναπτύσσει δυνάμεις. Για λόγους φυσικά "εκτάκτων συνθηκών".

Αν αυτό δεν σημαίνει απαρχή στρατιωτικής κατοχής εδαφικής επικράτειας κράτους μέλους, τότε τι σημαίνει; Οι δυνάμεις ταχείας επέμβασης της Frontex, θα δίνουν λογαριασμό στις δυνάμεις του άξονα και στο διευθυντήριο της ΕΕ. Και μάλιστα με πρόσβαση όχι μόνο στις βάσεις δεδομένων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο κράτους μέλους.

Για την Ελλάδα αυτό σημαίνει πρακτικά μετεξέλιξη της σημερινής αποικιακής κατοχής που ασκείται πρωτίστως με όρους πολιτικούς, κανονιστικούς και δημοσιονομικούς, σε στρατιωτική. Κι όλα αυτά με άλλοθι το προσφυγικό. Ποτέ άλλοτε από την εποχή της ναζιστικής κατοχής, δεν έχει τεθεί έτσι απροκάλυπτα θέμα κυριαρχίας της Ελλάδας. Ακόμη και με όρους φύλαξης συνόρων.

Τη λήψη κοινής επιστολής από τους υπουργούς Εσωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας με θέμα την διεύρυνση της εντολής της Frontex, επιβεβαίωσε η Επιτροπή διά της αρμόδιας εκπροσώπου Νατάσα Μπερτό. Όπως είπε η κ. Μπερτό, η εν λόγω πρόταση θα περιλαμβάνεται στη συνολική πρόταση της Επιτροπής που θα είναι έτοιμη στις 15 Δεκεμβρίου.

«Μας ζητήθηκε να κάνουμε αυτό που ήδη έχουμε υποσχεθεί πως θα κάνουμε» σχολίασε ο εκπρόσωπος Τύπου της Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς. Κι αυτό θα κληθεί να το υπογράψει η ελληνική πλευρά στα πλαίσια της νέας συνόδου κορυφής.

Πόσο αφελής πρέπει να είναι κανείς για να νομίζει ότι η στρατιωτική κατοχή θα μείνει μόνο σε ζητήματα φύλαξης συνόρων; Πόσο αφελής πρέπει να είναι κανείς για να νομίζει ότι η ανάπτυξη αυτών των δυνάμεων ταχείας επέμβασης θα έχουν σαν στόχο την αντιμετώπιση του προσφυγικού;

Στο όνομα των "εκτάκτων συνθηκών" τα πάντα είναι δυνατά. Σκεφτείτε τι "έκτακτες συνθήκες" θα υπάρξουν αν σε μεθοριακές περιοχές της Ελλάδας αναπτυχθεί ένα ολόκληρο δίκτυο προβοκατόρικων ενεργειών, σαν αυτή εναντίον του αποκαλούμενου "μειονοτικού" κόμματος στην Κομοτηνή. Πόσο θα χρειαστεί να αναπτυχθούν δυνάμεις κατοχής της Θράκης, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι "έκτακτες συνθήκες";

Η εξέλιξη αυτή είναι ακόμη πιο επικίνδυνη, αν σκεφτούμε την διακομματική συναίνεση που υπάρχει στην Ελλάδα για να μην αναδειχθεί το πατριωτικό καθήκον, η εθνική κυριαρχία και ελευθερία ως πρώτιστο και μέγιστο έλλειμμα της τωρινής κρίσης. Ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα -εκτός ίσως από την περίοδο πριν τον σκηνοθετημένο ελληνοτουρκικό πόλεμο της ντροπής το 1897- δεν υπήρχε μια τόσο ευρεία πολιτική συμφωνία ολοκληρωτικής εγκατάλειψης της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της χώρας. Ακόμη και στο πιο στοιχειώδες επίπεδο, της φύλαξης των συνόρων.

Δείτε τους όλους. Δεξιούς και αριστερούς. Μην τυχόν και υπάρξει μια φωνή που θέτει το πατριωτικό καθήκον έναντι του νέου ευρωπαϊκού άξονα, που απειλεί πια ευθέως την Ελλάδα κι όχι μόνο, ακόμη και με στρατιωτική κατοχή της παραμεθορίου της. Αμέσως πανστρατιά θα πέσουν πάνω της.

Είδαμε άλλωστε με τι σύμπνοια δεξιών και αριστερών "τσάτσων" από τις ενώσεις εν αποστρατεία και εν ενεργεία επιτέθηκαν προσχηματικά εναντίον του γράφοντος, όταν αυτός τόλμησε να τους θέσει ξεκάθαρα ότι το πρώτο και μέγιστο μέλημά τους οφείλει να είναι το πατριωτικό καθήκον, η κατάσταση του στρατεύματος, αλλά και της εθνικής άμυνας. Και μην ανησυχείτε. Δεν πρόκειται να υπάρξει κανένας τους να ευαισθητοποιηθεί ακόμη και με την στρατιωτική κατάληψη της χώρας από τους Ευρωπαίους.

Η συμφωνία στο παρασκήνιο είναι να συνδράμουν όλοι, δεξιοί και αριστεροί, στην εξοικείωση του μέσου Έλληνα με το καθεστώς κατοχής της πατρίδας του. Ιδίως τώρα που αυτή αρχίζει βήμα το βήμα να παίρνει χαρακτηριστικά και στρατιωτικής κατοχής. Πρέπει να εξοικειωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην του κάνει εντύπωση, αν σε λίγο καιρό θα βλέπει στους δρόμους της χώρας του να περιπολούν στρατιωτικές δυνάμεις υπό καθεστώς κατεχομένων.

Οι καλοθελητές ξέρουν καλά τη δουλειά τους από σήμερα. Οι μεν δεξιοί θα του ψάλλουν το γνωστό απολυτίκιο των "ευρωπαϊκών ιδανικών" της ασφάλειας από την τρομοκρατία που η ίδια η Δύση εκτρέφει. Ενώ οι αριστεροί θα του ψάλλουν την εις κεκοιμημένους ακολουθία, "έτσι είναι ο καπιταλισμός"!

Και πολύ σύντομα, όποιος τολμά να αντισταθεί ενεργά, όποιος θα διεκδικεί τα αυτονόητα, όποιος θα θεωρεί ότι το δικαίωμα στην πατρίδα είναι το πρώτο και θεμελιώδες που διαχωρίζει τον κοινωνικό άνθρωπο, από την αποκτήνωσή του, θα αντιμετωπίζεται ως σκοτεινός τρομοκράτης. Όπως αντιμετώπιζαν ανέκαθεν οι δυνάμεις κατοχής όσους "ντόπιους ατάκτους" - σύμφωνα με την ορολογία που χρησιμοποίησε ο Θεοδωράκης και το κόμμα του για να υπερασπιστεί την αναπαραγωγή της ναζιστικής προπαγάνδας εναντίον του μαχόμενου λαού της Κρήτης, από τον "φιλέλληνα" ιστορικό Χανς Ρίχτερ - σήκωναν τη σημαία της αντίστασης και του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα εναντίον του εκάστοτε κατακτητή.

Όλοι αυτοί στο κοινοβούλιο, όπως και οι δοτοί τους -από τα συνδικάτα έως τις ενώσεις αποστράτων κι εν ενεργεία- έχουν μόνο μία αποστολή. Να μετατρέψουν την Ελλάδα στην πρώτη χώρα που θα αποδεχθεί οικειοθελώς την κατοχή της από ξένες δυνάμεις και κέντρα. Ειλικρινά, έχουν ανάγει το δωσιλογισμό σε τέτοιο επίπεδο, που ακόμη και οι παλιοί δωσίλογοι τύπου Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλου, Ράλλη, μοιάζουν παρθένες. Το θέμα είναι, όμως, αν όλοι εμείς θα τους το επιτρέψουμε.

BNP Paribas Fortis : Plan catastrophe pour l’emploi et la concertation sociale. SETCa FGTB.

BNP Paribas Fortis :

Plan catastrophe pour l’emploi et la concertation sociale.

Lors du dernier conseil d’entreprise extraordinaire, la direction de BNP Paribas Fortis a annoncé la mise en place d’un nouveau plan stratégique. Pour le SETCa, tant sur le contenu que sur la forme, c’est inacceptable. Le plan annoncé met à mal la concertation sociale au sein de l’entreprise et menace de nombreux emplois.

Les raisons invoquées par la direction pour justifier ce nouvel écrémage sont un refrain désormais bien connu : numérisation, concurrence et nécessité de s’adapter aux nouveaux besoins de la clientèle. Pourtant, si on analyse les chiffres, l’entreprise semble bien se porter avec un bénéfice de €1,25 milliards de bénéfices pour cette année (soit un bond de 15% par rapport à 2014). Pour le SETCa, ce ‘plan d’investissement’ (comme le nomme la direction) devrait plutôt être qualifié de plan catastrophe pour le futur des travailleurs et l’emploi.

Notre position à ce sujet est très claire : le contenu du plan ainsi que la manière dont celui-ci a été mis sur pied sont inacceptables et soulèvent de nombreuses inquiétudes.

Tout d’abord en ce qui concerne l’emploi. Même si, selon les dires de la direction, le plan ne serait pas ‘agressif’ pour le personnel, il est certain qu’il faut s’attendre à des licenciements secs... 2400 emplois sont appelés à disparaître. A l’heure actuelle, les mesures de reconversion pour le personnel concerné ne sont pas claires et de réelles craintes existent en ce qui concerne les activités d’outsourcing. L’impact sur les réseaux d’agences risque quant à lui d’être également important. Il faut également souligner que la plupart des possibilités de départs volontaires ou naturels ont déjà été épuisé lors des précédents plans stratégiques ou ne sont plus possibles suite aux restrictions imposées par le gouvernement. On peut donc s’attendre à ce que les conséquences se fassent lourdement sentir pour le personnel.

Ensuite, l’attitude-même de la direction dans cette affaire est inacceptable. A aucun moment, ce plan n’a fait l’objet de discussion au sein des organes de concertation. En agissant comme elle l’a fait et en annonçant de manière aussi unilatérale sa décision, la direction rompt avec les principes fondamentaux de la concertation sociale.  

Les syndicats ont également découvert (via la presse) que BNP Paribas Fortis prévoyait de verser 2 Milliards d’euros à la maison mère comme dividende exceptionnel avant la fin de l’année. En front commun, ils ont signifié clairement à la direction que sont inacceptables tant cette manière d’envisager le dialogue social que ce projet de transfert de capitaux.