Saturday, May 31, 2014

Σύμφωνα με τον νόμο 4244/2014 δεν είσαι Έλληνας...είσαι Ευρωπαίος ιθαγενής!

Σύμφωνα με τον νόμο 4244/2014 δεν είσαι Έλληνας...είσαι Ευρωπαίος ιθαγενής!

Την ώρα που κοιμόμασταν με τα τσαρούχια και σκίζαμε τα ιμάτιά μας για το ευρωκόμμα και για τον δημοτικό σωτήρα που θα υπερασπιστεί το νερό και την γη του τόπου μας, πέρασε από την πίσω πόρτα ο νόμος που καταργεί τις εθνικές ταυτότητες. Δεν είσαι Έλληνας πλέον και με το νόμο. Είσαι Ευρωπαίος ιθαγενής. Έτσι σε αποκαλεί το Υπουργείο Εσωτερικών το οποίο μάς ενημερώνει ότι από τις προσεχείς εκλογές και για τον αιώνα τον άπαντα δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι στην χώρα σου δεν το έχεις μόνο εσύ Ελληνάρα μου, αλλά και ο οποιοσδήποτε υπήκοος κάθε κράτους-μέλους της ΕΕ.

Με το νόμο 4244/2014 και με ημερομηνία ισχύος από την 11η Μαρτίου του 2014 μπορεί να κατέλθει ως υποψήφιος δήμαρχος ή δημοτικός σύμβουλος όποιος θέλει αρκεί να είναι Ευρωπαίος. Το ίδιο συμβαίνει και για όποιον θέλει να κατέλθει και ως ευρωβουλευτής εκπρόσωπος της Ελλάδας. Μετά από την οδηγία του Συμβουλίου της ΕΕ οι πολίτες της Ένωσης που κατοικούν σε κράτος- μέλος της ΕΕ του οποίου δεν είναι υπήκοοι έχουν το θεμελιώδες δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι κατά τις τοπικές εκλογές της Ένωσης.

Εσένα ως κακό παιδί για την δημοκρατία τους έχουν το δικαίωμα να σού στερήσουν τα πολιτικά δικαιώματά σου, αλλά αν είσαι Άγγλος, Γάλλος, Γερμανός κλπ τότε θα μπορείς να εκπροσωπείς την δική μου χώρα στο Ευρωκοινοβούλιο και το τραγικότερο να μπορείς να διαχειρίζεσαι την δημοτική περιουσία (νερό, οικόπεδα, κτίρια, ιστορία) της δικής μου ιδιαιτέρας πατρίδας. Αρκεί να έχεις ένα εξοχικό στην Ελλάδα που κάνεις τα μπάνια σου, λεφτά να ξεκινήσεις τον προεκλογικό αγώνα και βέβαια τους ανάλογους παλαμακιστές που με 100 ευρώ σου δίνουν το κλειδί της πόλης και την διαχείριση αυτής.

Αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους Έλληνες ψηφοφόρους. Το μυαλό τους είναι αυτή την στιγμή στα 500 ευρώ πληρωμένη ψήφο που τους έταξε ο Σαμαράς από το πρωτογενές πλεόνασμα. Λεφτά που θα τούς τα πάρει οποιαδήποτε ώρα πίσω βαφτίζοντας έναν νέο φόρο πατριωτικό. Η ειρωνεία των ημερών. Να σου μιλάνε για πατριωτικά μέτρα και την ίδια στιγμή να κάνουν Έλληνα πατριώτη υποψήφιο τον ίδιο σου τον εχθρό.

Αυτός ο νόμος αποδεικνύει περίτρανα ότι η ψήφος είναι ο φερετζές της δημοκρατίας και ότι ανά πάσα στιγμή βαφτίζοντας ψηφοφόρο τον οποιονδήποτε μπορούν να επαίρονται για τις “δημοκρατικές” νίκες τους. Άντε με το καλό και στις βουλευτικές εκλογές να βαφτίσετε όποιον θέλετε Έλληνα ψηφοφόρο για την απόλυτη κυριαρχία σας. Δεν πέρασαν και πολλά χρόνια από τις περίλαμπρες νίκες μεγάλων κομμάτων με βαφτισμένες ως ελληνικές αλλοδαπές ψήφους.

Δυστυχώς επειδή η αντιπολίτευση μόνο αντιπολίτευση δεν κάνει αφού περνάνε τέτοιοι νόμοι δύο μήνες πριν τις εκλογές δεν θα πάρουμε ποτέ μια επίσημη απάντηση από την κυβέρνηση για το τι θα συμβεί αν η Αλβανία και τα Σκόπια αύριο το πρωί γίνουν μέλη-κράτη της ΕΕ. Ίσως να βολεύει την αντιπολίτευση η κατάσταση βλέποντας μπροστά της την εξουσία χωρίς να την ενδιαφέρει κι αυτήν η εθνική ταυτότητα. Λίγες μέρες πέρασαν που δύο κράτη της ΕΕ έχουν έρθει σε αντιπαράθεση. Η Ουγγαρία ζητάει την αυτονομία κομματιού της Ρουμανίας διότι είναι ουγγρόφωνοι και έχουν στην διαχείριση της περιοχές εκλεγμένους Ούγγρους υπηκόους. Όπως είπε και ο Ούγγρος πρωθυπουργός “στην ΕΕ το να είσαι αυτόνομος επιτρέπεται αφού δεν ζητάς απόσχιση”.

Για ποια εθνική ανεξαρτησία μιλάει ο αντιπρόεδρος Βενιζέλος και για ποια εθνική ταυτότητα και πατριωτισμό χτυπιέται με ύφος ο Σαμαράς; Έχουν δώσει τα πάντα, έχουν συμφωνήσει στα πάντα, αποκαλούν τους Έλληνες μέσα από τις ιστοσελίδες των Υπουργείων τους ως “ευρωπαίους ιθαγενείς” αλλά ο λαουτζίκος (γιατί για λαουτζίκο πρόκειται) κοιτάει πώς θα βάλει υποψηφιότητα σε δημοτικό ψηφοδέλτιο ή για να χωθεί και να σωθεί ή λόγω της εντοπιότητάς του μην πάρει καμιά μετάθεση 20 χιλιόμετρα μακρύτερα από το σπιτάκι του.

Με την ουσία δεν ασχολείται κανένας γιατί η ουσία είναι η αλήθεια και πονάει. Η αλήθεια θέλει αλήθεια για να αντιμετωπιστεί αλλά όταν χαίρεσαι και ψηφίζεις με τα δυο χέρια τα αποδεδειγμένα ψέμματα που σου πλασάρουν είσαι άξιος της μοίρας που έγραψε για σένα το αφεντικό ΕΕ.
Με την βούλα του προέδρου της Δημοκρατίας ακόμα και η συνειδητή σου αποχή από τις εκλογές εκμηδενίζεται. Με 1,000,000 βαφτισμένους διαμένοντες στην Ελλάδα Ευρωπαίους η αποχή σου από 40% θα πάει στο 1%. Και τότε τι θα έχεις να λες; Ότι σε κυβερνάει η μειοψηφία; Άλλα θα δείχνουν τα νόμιμα και ηθικά νούμερά τους. Θα έχεις Δημοκρατία 100%. Το ίδιο ακριβώς νούμερο με τον πρόεδρο Κιμ της Βόρειας Κορέας.

Η διαφορά σου με τους βορειοκορεάτες θα είναι μία και μοναδική. Αυτοί θα συνεχίζουν να έχουν εθνική ταυτότητα, ενώ εσύ θα είσαι απλά ένας ιθαγενής μιας ηπείρου. Δεν ξέρεις ακόμα τι σημαίνει να μην έχεις ταυτότητα, χώρο, αέρα, νερό, πατρίδα, ελευθερία, κομμάτι γης για να ταφείς. Ακόμα δεν ξέρεις, αλλά πολύ σύντομα θα το νιώσεις στο πετσί σου.

Αυτά αποδέχεσαι, ευρωπαίε μου ιθαγενή. Αυτά σου αξίζουν γιατί πολύ απλά ήσουν ανάξιος για μια πατρίδα σαν την Ελλάδα.-

Τα χρέη των ολιγαρχών

Τα χρέη των ολιγαρχών

Tου Πιτσιρίκου
Τα χρέη των ολιγαρχών που έχουν στην κατοχή τους τα τηλεοπτικά κανάλια ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν τους ενοχλεί, ενώ, παράλληλα, τους δίνονται νέα δάνεια. Κάποια στιγμή θα περάσει μια τροπολογία, ώστε τα χρέη και τα δάνεια των ολιγαρχών να τα πληρώσουμε εμείς.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει να διαπομπεύονται δημόσια πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας για χρέη προς το δημόσιο, αν και οι Έλληνες που χρωστάνε είναι μάλλον περισσότεροι από αυτούς που δεν έχουν χρέη.
Η διαπόμπευσή τους γίνεται μέσα από τα τηλεοπτικά κανάλια των ολιγαρχών που χρωστάνε εκατοντάδες εκατομμύρια στις τράπεζες. Και όχι μόνο.

Δηλαδή, παρουσιάζεται ως εγκληματίας αυτός που δεν έχει να πληρώσει 10 χιλιάδες ευρώ. Και τον παρουσιάζουν ως εγκληματία αυτοί που χρωστούν εκατοντάδες εκατομμύρια.
Αν μάλιστα αυτός που έχει την ατυχία να χρωστάει στο δημόσιο δεν είναι φίλος της Νέας Δημοκρατίας ή του ΠΑΣΟΚ, η δίκη του γίνεται κατευθείαν στα δελτία ειδήσεων.
Οι Έλληνες ολιγάρχες είναι καταχρεωμένοι.
Ουσιαστικά, έχουν πτωχεύσει.
Αλλά, αντί να είναι στο δικαστήριο, συνεχίζουν να ελέγχουν την ενημέρωση, με διαρκή προπαγάνδα και αθλιότητες, όπως αυτή του ΑΝΤ1 την παραμονή των ευρωεκλογών.
Η κυβέρνηση Σαμαρά έκλεισε την ΕΡΤ, για να δώσει το φιλί της ζωής στα ετοιμοθάνατα ΜΜΕ των ολιγαρχών.
Τα χρόνια της «ευημερίας», οι ψύχραιμοι αναλυτές έλεγαν πως η ελληνική αγορά μπορεί να αντέξει δυόμισι τηλεοπτικά κανάλια.
Η χρεοκοπημένη Ελλάδα πόσα μπορεί να αντέξει;

Πηγή: «Πιτσιρίκος»

«Ως εδώ!» είπαν στη Γερμανία και αστοί από τις ελίτ της ΕΕ

«Ως εδώ!» είπαν στη Γερμανία και αστοί από τις ελίτ της ΕΕ


Του Γιώργου Δελαστίκ

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι από πολιτική σκοπιά, για τη Γερμανία αξίζει περισσότερο η Γαλλία μόνη της από τις υπόλοιπες 26 χώρες-μέλη της ΕΕ, όσο κυνικό κι αν ακούγεται αυτό. 
Ο λόγος είναι απλούστατος: ούτε Ευρωζώνη ούτε ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορούν να υπάρξουν χωρίς τη Γαλλία! 
Οταν λοιπόν η Μαρίν Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπό της έρχονται στις ευρωεκλογές της Κυριακής πρώτο κόμμα με 25% από... 7% που είχε στις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2009, πριν δηλαδή από την κρίση, αυξάνοντας τις έδρες της στο Ευρωκοινοβούλιο από 3 σε... 24 (!), λογικό είναι να αντηχήσουν οι σειρήνες συναγερμού στο Βερολίνο. 
 
Το ερώτημα δεν είναι φυσικά αν οι Γάλλοι ψηφοφόροι έγιναν ξαφνικά ακροδεξιοί και φασίστες. Είναι προφανές ότι δεν συνέβη αυτό. Το πραγματικό ζήτημα που θέλει απάντηση είναι γιατί το ένα τέταρτο των Γάλλων ψηφοφόρων ψήφισε το Εθνικό Μέτωπο, μόλις αυτό έκανε σημαία του το σύνθημα «Εξω η Γαλλία από το ευρώ!» και υποσχέθηκε τη διενέργεια δημοψηφίσματος για το θέμα αυτό.
 
Οταν ένα κόμμα με αυτό το σύνθημα βγαίνει πρώτο κόμμα, είναι αυτονόητο ότι συσπειρώνει γύρω του κοινωνικά στρώματα που ασπάζονται το σύνθημα αυτό. 
 
εκΑν το κόμμα αυτό ήταν αριστερό, θα μπορούσαμε να πούμε ότι συσπείρωσε γύρω του πληττόμενα από το ευρώ εργατικά, αγροτικά, φτωχότερα μικροαστικά στρώματα που το βιοτικό τους επίπεδο έχει υποβαθμιστεί λόγω του ευρώ. Επειδή όμως το Εθνικό Μέτωπο είναι δεξιό και μάλιστα ακροδεξιό κόμμα, τα πράγματα αλλάζουν. 
 
Είναι φανερό ότι η γραμμή της Λεπέν βρίσκει απήχηση όχι μόνο στα λαϊκά στρώματα που έχουν πληγεί, αλλά και στα μεσαία στρώματα και σε εκείνα τα τμήματα της γαλλικής αστικής τάξης, εκείνους δηλαδή τους επιχειρηματίες και τα κόμματα της οικονομικής ελίτ, που είτε έχουν ήδη καταστραφεί λόγω ευρώ είτε έχουν δεχθεί ισχυρότατα πλήγματα.
 
Αυτοί οι κατεστραμμένοι ή βαρύτατα απειλούμενοι αστοί βρίσκονται αντικειμενικά στην ηγεσία της μετατόπισης προς τη Λεπέν, ακολουθούμενοι από εκατομμύρια θιγόμενους ψηφοφόρους που προέρχονται από τα μεσαία και τα λαϊκά στρώματα. Αυτό είναι εμφανέστερο στην Ιταλία. Τα λαϊκά και μέρος των μεσαίων στρωμάτων που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να υποβαθμίζεται εξαιτίας του ευρώ εκφράστηκαν εκλογικά υπερψηφίζοντας τον Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος πήρε πάνω από 21%. 
Αντιθέτως, εκείνο το τμήμα των Ιταλών επιχειρηματιών που υποφέρει λόγω του ευρώ, εκείνοι οι εκπρόσωποι των βιομηχανικών και βιοτεχνικών μεσαίων στρωμάτων υψηλής ειδίκευσης, εκείνοι οι Ιταλοί μεγαλοαγρότες και αγροτοβιομήχανοι που δεινοπαθούν με το ενιαίο νόμισμα, όπως φυσικά και δεξιά λαϊκά στρώματα, συμπεριφέρθηκαν με διαφορετικό τρόπο στις ευρωεκλογές.
Αυτοί υπερψήφισαν αφενός το κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι (17% περίπου) και αφετέρου τη Λίγκα του Βορρά (λίγο πάνω από 6%) τοπικά στις βόρειες, άκρως ανεπτυγμένες βιομηχανικά περιοχές της Ιταλίας. Το σημαντικότατο πολιτικά φαινόμενο εδώ βρίσκεται στο ότι τόσο το κόμμα του Μπερλουσκόνι όσο και η Λίγκα του Βορρά έκαναν κυριολεκτικά στροφή 180 μοιρών και από λάτρες του ευρώ το 2009, που είχαν γίνει οι προηγούμενες ευρωεκλογές, έχουν στο μεταξύ μεταβληθεί σε φανατικούς πολέμιούς του! 
Από εκεί που στη Γαλλία στις προηγούμενες ευρωεκλογές είχαμε 3 όλες κι όλες έδρες στην Ευρωβουλή εχθρών του ευρώ και στην Ιταλία καμία έδρα, τώρα έχουμε... 24 στη Γαλλία και 34 στην Ιταλία -από 3 έγιναν... 58!!! 
Περίπου... 20πλασιάστηκαν!!! Και στη Βρετανία όμως, η οποία δεν ανήκει στην Ευρωζώνη, η πρωτιά του Κόμματος της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου στις ευρωεκλογές ανέτρεψε εκ βάθρων τη σχέση του Λονδίνου με την ΕΕ.
Ρίχνοντας τους Συντηρητικούς στην τρίτη θέση και διαλύοντας εκλογικά τους Φιλελεύθερους που συγκυβερνούν, καταβαραθρώνοντάς τους στην... πέμπτη (!) θέση, πιο πίσω και από τους οικολόγους, γίνονται εμφανείς δύο τάσεις. 
Πρώτη, η συνένωση της δυσφορίας της αγγλικής οικονομικής ελίτ για την περιθωριοποίησή της στην ΕΕ με τη δεδομένη και γνωστή εχθρότητα των βρετανικών λαϊκών στρωμάτων προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. 
Δεύτερη, η αδυναμία διεξαγωγής δημοψηφίσματος στη Βρετανία με ερώτημα «Μέσα ή έξω από την ΕΕ», γιατί η απάντηση θα είναι σίγουρα «Εξω»!

Ταλαιπωρία συναγωνίστριας

Ταλαιπωρία συναγωνίστριας


ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Την 08-05-2014 ελπίζαμε ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη θα αναγνώριζε το λάθος της και θα κήρυσσε απαράδεκτη την ποινική δίωξη σε βάρος της συναγωνίστριας και συντονίστριας του πυρήνα Λουτρακίου, Μαργαρίτας Γέρου, η οποία βρέθηκε να έχει καταδικαστεί από…λάθος, λόγω συνωνυμίας!
Η…κατάδικος Μαργαρίτα, στο διάστημα που μεσολάβησε από την πρώτη δικάσιμο μέχρι και την Πέμπτη (08-05-2014) έτρεξε σε κάθε δημόσια υπηρεσία και συγκέντρωσε ένα σωρό χαρτιά και πιστοποιητικά, που αποδεικνύουν την απόλυτη αθωότητά της. Απέδειξε με κάθε νόμιμο αποδεικτικό μέσο και δη με δημόσια έγγραφα, ότι καταδικάστηκε από…λάθος και τα έγγραφα αυτά τα κατέθεσε ενώπιον του Τριμελούς Πλημελ/κείου Κορίνθου.
Όμως, αντί να εκτιμηθούν οι αποδείξεις που η…κατάδικος, εν είδει ντετέκτιβ, μόχθησε να συγκεντρώσει, ο Εισαγγελέας ζήτησε να απορριφθεί η αίτησή της για επανεξέταση της δίκης(!!!) και εν τέλει, η ευθυνοφοβούμενη ελληνική δικαιοσύνη διέταξε…πλείονες αποδείξεις. Δηλαδή, διέταξε να προσκομιστούν εκ νέου όλα τα έγγραφα που η συναγωνίστρια είχε ήδη προσκομίσει! Το αποτέλεσμα ήταν, αντί να αθωωθεί η φερόμενη ως κατάδικος, η δίκη να αναβληθεί αυτεπαγγέλτως(!!!) για τις 18-09-2014.
Το γεγονός αυτό είναι αποδεικτικό της θεσμικής κρίσης που διέρχεται η ελληνική δικαιοσύνη. Στο πλαίσιο κατάρρευσης ολόκληρης της ελληνικής πολιτείας, η δύσκαμπτη ελληνική δικαιοσύνη αποδεικνύεται, ότι συμπαρασύρεται στον κατήφορο. Φοβάται να διαπιστώσει το οφθαλμοφανές σφάλμα της και…αναβάλλει την ανάδειξη της αλήθειας, για το απώτερο μέλλον…
Μπροστά σε αυτή την θλιβερή εικόνα, εμείς στο ΕΠΑΜ λέμε, ότι τώρα είναι η ώρα, να προτάξουμε και να διεκδικήσουμε τη θεσμική θωράκιση, την λειτουργική ανεξαρτησία και την ενίσχυση των δημοκρατικών και πολιτειακών θεσμών του τόπου μας. Η Δικαιοσύνη είναι ο πυλώνας της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής ειρήνης και της ευημερίας του λαού μας και δεν θα επιτρέψουμε να ακροβατεί ανάμεσα στην ανυποληψία και την ευθυνοφοβία.

Ποιος είδε την Δημοκρατία και δεν την φοβήθηκε;

Ποιος είδε την Δημοκρατία και δεν την φοβήθηκε;

του Σταύρου Κατσούλη

Σήμερα το πρωί το Ε.ΠΑ.Μ. Γλυφάδας Ελληνικού βρήκε το προεκλογικό του περίπτερο σπασμένο, από αγνώστους. Δεν ήταν η πρώτη φορά, και ούτε το φαινόμενο περιορίστηκε στο τοπικό Ε.ΠΑ.Μ. της Γλυφάδας. Πριν τρεις μέρες μας το έσπασαν για πρώτη φορά, καθώς και λίγο πριν κάποιοι άγνωστοι και πάλι διέλυσαν το προεκλογικό περίπτερο του Ε.ΠΑ.Μ. Γαλατσίου αλλά έσπασαν την τζαμαρία των γραφείων του.

Ποιος λοιπόν, δεν θέλει να υπάρχει το Ε.ΠΑ.Μ. και ποιος δεν θέλει να ακούγονται οι απόψεις του στον Λαό μας που βιάζεται καθημερινά από το καθεστώς κατοχής που όλοι μας ζούμε; Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, θα χρειαστεί να δούμε ποιες ακριβώς είναι οι απόψεις του Ε.ΠΑ.Μ.. Εφ όσον τις γνωρίζουμε αυτές, τότε είναι δυνατόν να δούμε ποιοι το φοβούνται, ποιοι μας μισούν και ποιοι θα πέρναγαν καλύτερα εάν δεν υπήρχαμε καθόλου.  Ας δούμε λοιπόν, για ποια πράγματα μιλά στον Λαό μας το Ε.ΠΑ.Μ. και έτσι σπέρνει τον πανικό στο σύστημα.



Πρώτον, το Ε.ΠΑ.Μ. θέτει ως κύριο και πρωταρχικό πρόβλημα το τεράστιο χρέος που έχουν φορτώσει στις πλάτες του Λαού οι δανειστές μας με την βοήθεια των ντόπιων δωσίλογων. Ο τρόπος με τον οποίο θέλει να ξεφορτωθεί το Ε.ΠΑ.Μ. αυτό το χρέος, δεν είναι δια μέσου κάποιας διαπραγμάτευσης, αλλά δια μέσου της απολύτως νόμιμης και δυνατής μονομερούς διαγραφής του χρέους.  Δεν είναι βεβαίως αυτό το πράγμα αυτοσκοπός, διότι το χρέος είναι σήμερα αυτό που δημιουργεί τα σοβαρότατα - τερματικού χαρακτήρα - οικονομικά προβλήματα στην Πατρίδα μας. Η κοινή λογική μας φωνάζει, ότι δεν υπάρχει κανένα μέτρο ή τρόπος που μπορεί να φέρει την ευημερία στην χώρα, όσο αυξανόμενο χρέος, στην κυριολεξία καταβροχθίζει το μεγαλύτερο μέρος της όποιας αξίας ακόμα παράγεται στην χώρα μας και αποδεκατίζει καθημερινά χιλιάδες συμπολίτες μας με διάφορους τρόπους. Αλλά η σημασία της διαγραφής του χρέους, ακόμα και με αυτήν την δικαιολόγηση και πάλι δεν είναι αυτοσκοπός. Η διαγραφή του χρέους, όπως και όλων των καταχρηστικών, ανήθικων, παράνομων, απεχθών, επαχθών και θανατηφόρων συμβάσεων και συμφωνιών, όπως μας διδάσκει η Ελληνική μας Ιστορία, είναι αναγκαία κίνηση, ώστε να μπορεί να γεννηθεί πραγματική Δημοκρατία.

Δεύτερον, το Ε.ΠΑ.Μ. έχει ως στόχο την έξοδό μας από την Ευρωζώνη (το Ευρώ) και την Ε.Ε. Εδώ ισχύουν και πάλι τα ίδια ιδανικά και αξίες. Όσοι έχουν κοινή λογική και κρίση, έχουν καταλάβει προ πολλού ότι η Δημοκρατία ως πρακτική, έχει πλέον εκλείψει ολοκληρωτικά από ολόκληρο τον μηχανισμό της Ε.Ε. Το ευρωκοινοβούλιο εκτελεί καθαρά συμβουλευτικό ρόλο, και οι διάφορες μη εκλέξιμες από τους Λαούς της Ευρώπης επιτροπές και τα άλλα όργανα, δεν έχουν καμιά καταστατική υποχρέωση να υπακούσουν ακόμα και στην σκληρότατη κριτική που πιθανώς θα λάβουν από το ευρωκοινοβούλιο. Στην ουσία δηλαδή, ο ρόλος των εκατομμυρίων πολιτών των κρατών μελών στης Ε.Ε. είναι τελείως ανύπαρκτος, με την έννοια της Δημοκρατίας. Εφ' όσον λοιπόν το Ε.ΠΑ.Μ. ποθεί την πραγματική Δημοκρατία αλλά και για μια ολόκληρη σειρά από άλλους λόγους, είναι προφανές ότι οι στόχοι και τρόποι λειτουργίας της Ε.Ε. είναι τελείως ασύμβατοι με τον στόχο της πραγματικής Δημοκρατίας.

Τρίτον, το Ε.ΠΑ.Μ. θα κάνει ότι περνά από τα χέρια του, ώστε επιτέλους να θεσμοθετηθεί μια πραγματικά Λαϊκή/Κρατική Εθνική Τράπεζα που θα εκδίδει άτοκα, ένα αληθινό Λαϊκό/Κρατικό Εθνικό νόμισμα. Ο λόγος είναι και πάλι απλός και θεμελιώδης, εκτός και από πρακτικός. Όποιο κράτος, όποιος Λαός θέλει να είναι ανεξάρτητος από την εκμετάλλευση των υπερδιεθνών οργανισμών που θέλουν να αρπάξουν την περιουσία του, θα πρέπει να μπορεί να ελέγξει το νόμισμά του αι την πολιτική που απορρέει από αυτό. Στην ουσία δηλαδή, το ουσιαστικά άτοκο και Εθνικό Νόμισμα είναι ένας από τους θεμελιώδεις λίθους της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Η οποία με την σειρά της, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πραγματικής Δημοκρατίας.

Τέταρτον, το Ε.ΠΑ.Μ. ζητά τιμωρία των ενόχων. Των ενόχων είτε Εσχάτης Προδοσίας κατά τον υφιστάμενο ποινικό κώδικα είτε/και δωσιλογισμού και υποτέλειας, σύμφωνα με την συλλογική συνείδηση του Λαού μας. Όλοι όσοι καταχράστηκαν, έκλεψαν, και διασπάθισαν  την δημόσια και ιδιωτική περιουσία του Λαού μας, εν μέρη αυξάνοντας και το θανατηφόρο χρέος, πρέπει επιτέλους να πληρώσουν το τίμημα από μια αληθινή Δικαιοσύνη ενός Νέου Απελευθερωμένου Κράτους. Ένας διακαής πόθος, που δεν σταματά στην ψυχολογική ανάγκη που έχει ο κάθε Έλληνας πολίτης, που είτε είδε κάποιον δικό του να αυτοκτονεί, είτε είδε τα παιδιά του να ξενιτεύονται είτε έχασε το βιός του. Και δεν σταματά εκεί, γιατί υπάρχει ένας πολύ σημαντικός λόγος που πρέπει να γίνει αυτό: Για να μάθουν δημόσια οι υπερδιεθνείς οργανισμοί που μας καταστρέφουν, ότι οι πολιτικές τους και οι πράξεις τους, έχουν καταδικαστεί στην κυρίαρχη χώρα μας, και ως εκ τούτου, όχι μόνο καμιά απολύτως συμφωνία δεν υφίσταται, αλλά οι ευθύνες είναι ποινικές και οι αποζημιώσεις θα πρέπει να πληρωθούν. Εδώ και πάλι έχουμε έναν θεμελιώδη στόχο: Την Εθνική μας κυριαρχία και την πραγματική άσκηση Δικαιοσύνης, η οποία με την σειρά της, είναι επίσης ένας άλλος ακρογωνιαίος λίθος της πραγματικής Δημοκρατίας.

Πέμπτον, το Ε.ΠΑ.Μ. ζητά από τον Λαό αυτοπροσώπως, να κάνει το χρέος του, ώστε να υπάρξει και πάλι Πραγματική Δημοκρατία στην χώρα. Μια Δημοκρατία όπου η "εξουσία του Λαού" δεν θα είναι απλά μια έκφραση χωρίς ύπαρξη, αλλά θα είναι συνεχής, πρακτική και πανταχού παρών στα δημόσια και πολιτικά της χώρας μας. Μια Δημοκρατία, όπου μέρος τουλάχιστον του πολιτικού προσωπικού θα κληρώνονται από το σώμα του Λαού, με στόχο την δημιουργία συνθηκών τέτοιων, όπου κανένα ιδιωτικό συμφέρον θα μπορεί να σφετεριστεί την εξουσία.   Μια Δημοκρατία, όπου το πολιτικό προσωπικό που υποχρεούται να υπηρετεί τους πολίτες, θα λογοδοτεί για πιθανά του λάθη, ψέματα ή παρανομίες, με άμεση ανάκληση από τον ίδιο τον Λαό αυτοπροσώπως, και στην συνέχεια θα οδηγείται πάραυτα σε μια ανεξάρτητη δικαιοσύνη.

Αυτά ζητά το Ε.ΠΑ.Μ. Εάν ήθελε να τα συμπιέσει κανείς αυτά σε μια γραμμή, θα μπορούσε να πει ότι το Ε.ΠΑ.Μ. υπάρχει για έναν και μοναδικό λόγο:
Για να κάνει την Νέα Εθνική Αντίσταση και εθνικό-απελευθερωτικό αγώνα, για να θεσμοθετήσει μια Νέα Απελευθερωμένη Ελλάδα όπου θα υπάρχει πραγματική και αληθινή Δημοκρατία.

Ποιος θα εναντιώνεται σε αυτά;  Αυτός που είδε την Δημοκρατία στα μάτια και φοβήθηκε. Αυτός που κατάλαβε ότι με την Δημοκρατία, η δικιά του ξιπασμένη Δεξιά θα χαθεί μια για πάντα. Αυτός που νοιώθει στο πετσί του, ότι η δικιά του στείρα αριστερά, είναι προ των θυρών του αφανισμού της. Αυτός φοβήθηκε. 

Φοβήθηκε ότι θα χάσει την καρέκλα του. Φοβήθηκε ότι κάποια στιγμή θα αντιμετωπίσει πραγματική δικαιοσύνη για την απραξία του, την αναισθησία του μπροστά στον όλεθρο, για την προδοσία που έκανε. Φοβήθηκε ότι κάποια στιγμή θα του απαγορευθεί να πίνει το αίμα του Λαού για χάρη του κέρδους, πολιτικού, χρηματικού ή άλλου. Φοβήθηκε ότι πλέον δεν θα έχει καμιά θέση στις διάφορες επιτροπές της Ε.Ε. όπου σήμερα εργάζεται καθημερινά ενάντια στους Λαούς της Ευρώπης, με αντίτιμο έναν τεράστιο και χυδαίο μισθό. Φοβήθηκε, ότι εάν εν τέλη έρθει η Δημοκρατία, αυτός είτε θα καταλήξει φυλακισμένος είτε εξορισμένος. Φοβήθηκε, ότι εάν γεννηθεί ένας Λαός που έμαθε την τέχνη να μην τον εκμεταλλεύεται κανείς πια,  τότε θα καταλήξει στα αζήτητα της Ιστορίας. Φοβήθηκε ότι εάν ο Λαός μας μάθει ότι ΔΕΝ τον χρειάζεται, τότε ο ρόλος του θα γίνει εκ των πραγμάτων τελείως άχρηστος και θα τον οδηγήσει στην ανυπαρξία, για να δώσει τόπο σε νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις.

Ποιος είδε λοιπόν την Δημοκρατία και δεν την φοβήθηκε; Μόνο αυτός που αγαπά αυτόν το Λαό και το Γένος μας, ώστε να ποθεί να πάρει αυτός ο ίδιος ο Λαός τα πράγματα στα χέρια του. Αυτός που ποθεί μια Δημοκρατική Ελλάδα που θα προστατεύει τα παιδιά του, και δεν θα τα βιάζει. Αυτός που οραματίζεται πραγματική ευημερία, όχι μόνο για την δικιά μας Πατρίδα, αλλά για όλες τις άλλες Πατρίδες, μακρυά από ολοκληρωτικά καθεστώτα όπως αυτό της Ε.Ε. Αυτός που εμπιστεύεται ότι η Δημοκρατία μπορεί να φέρει την συνεχή πρόοδο και επιτέλους θα εξαφανίσει την εξάρτηση μας από κάποιους ανεπάγγελτους που εδώ και τόσες δεκαετίες  μας το παίζουν σωτήρες, αλλά το μόνο που έφεραν είναι η καταστροφή. Μια καταστροφή, που αναπόφευκτα και προφανώς τους απειλεί σήμερα πλέον να χαθούν οριστικά.

Τι κάνουν όλα τα τέρατα αυτά που φοβούνται την Δημοκρατία όταν στριμωχτούν στην γωνία, λίγο πριν το τέλος τους; Μα είναι φυσικό. Χτυπούν οτιδήποτε και οποιονδήποτε τους θυμίζει ότι το τέλος τους είναι κοντά. Αλλά τα καλά νέα είναι, ότι όταν φτάσουν σε αυτό το σημείο, τότε η ώρα της Λευτεριάς είναι κοντά!

Ο Σ. Κατσούλης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ. και μέλος του Πυρήνα Ε.ΠΑ.Μ. Γλυφάδας-Ελληνικού

Friday, May 30, 2014

Το εκλογικό αποτέλεσμα κι εμείς

Το Ε.Πα.Μ. για το αποτέλεσμα των εκλογών


Το εκλογικό αποτέλεσμα κι εμείς
Φίλες και φίλοι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
Η Πολιτική Γραμματεία  του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου ευχαριστεί όλους τους φίλους και τα μέλη,  που στρατεύτηκαν ανιδιοτελώς στην μεγάλη μάχη που δώσαμε συμμετέχοντας στις εκλογές της 25ης Μαΐου 2014 για το ευρωκοινοβούλιο. Τους ευχαριστούμε γιατί όλοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, παρά τις όποιες αδυναμίες, τις δυσκολίες και τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τις φίλες και τους φίλους μας που δέχτηκαν να εκτεθούν, εμπλουτίζοντας το αγωνιστικό ψηφοδέλτιό μας και έδωσαν μαζί μας αυτόν τον υπέροχο αγώνα.
Η Πολιτική Γραμματεία επιχειρεί να προσεγγίσει ορισμένες καίριες - κατά την γνώμη της - πλευρές του εκλογικού αποτελέσματος και θέτει τις εκτιμήσεις αυτές στην κρίση των μελών και φίλων του ΕΠΑΜ.
Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση της ισχυρής επιρροής που διατηρούν οι επίσημοι κομματικοί μηχανισμοί, αλλά και το σύστημα μαύρης προπαγάνδας. Το μεγαλύτερο...
μέρος του εκλογικού σώματος ψήφισε με βάση όχι προγράμματα και πολιτικές, αλλά ιδεολογικές και κομματικές συγγένειες. Για πρώτη φορά κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης υπάρχει ένα εκλογικό αποτέλεσμα που διαχωρίζει κάθετα το εκλογικό σώμα σε αριστερά και δεξιά με την ακροδεξιά - και μάλιστα την φασιστική - να εισπράττει σημαντικά εκλογικά oφέλη.
Πρόκειται για μια τραγική εξέλιξη που μας πηγαίνει πίσω στα χρόνια της μετεμφυλιακής περιόδου, μόνο που σήμερα τείνει να εισάγει ολόκληρη την χώρα σε μια περίοδο προετοιμασίας ενός νέου εμφύλιου σπαραγμού.
Η ίδια η Νέα Δημοκρατία κατόθρωσε να μην υποστεί συντριβή, να περιορίσει την εκλογική ήττα, επενδύοντας στα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της εκλογικής βάσης της. Ο φόβος,, η καχυποψία και τα εμφυλιοπολεμικά  πάθη ανακλήθηκαν στην πρώτη γραμμή. Η αριστερά έγινε πάλι το φόβητρο για τον φοβισμένο δεξιό. Παρουσιάστηκαν σαν φορείς της αστάθειας σε μια εποχή που χρειάζεται σταθερότητα. Κατ΄ αναλογία με την μετεμφυλιακή περίοδο που αποτέλεσε το άλλοθι κάθε είδους εκτροπής, παρακρατικής δράσης , ως και την επιβολή της επτάχρονης δικτατορίας.
Ανίκανη η ηγεσία και ο μηχανισμός της να πείσει για την πολιτική που ακολουθεί και για τα συμφέροντα που εκφράζει, επένδυσε στο πόσο βαμμένος δεξιός είναι ο ψηφοφόρος της και πόσο δεμένος είναι με το συγκεκριμένο κόμμα. Για πρώτη φορά στην ιστορία της - από την επoχή του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος προσπάθησε εναγωνίως να απαλλάξει το κόμμα του από την ρετσινιά της μετεμφυλιακής δεξιάς - αυτοπροσδιορίστηκε ανοιχτά με πολιτικό λόγο που εξάπτει εθνικά πάθη και διχασμούς μέσα στον λαό. Έτσι συντελέστηκε η μετάλλαξη της ΝΔ σ' ένα κόμμα υποχείριο κρυπτοφασιστικών δυνάμεων, που δουλεύουν πια για το ολοκαύτωμα της χώρας και του λαού της.
Στην μετάλλαξη αυτή έχει συμβάλει και η αποκαλούμενη καραμανλική εσωκομματική αντιπολίτευση, που δηλώνει αντιμνημονιακή, για τα μάτια του κόσμου, ενώ υπερψηφίζει τα κυβερνητικά μέτρα. Εξαπάτησε τον μέσο ψηφοφόρο της ΝΔ, υποβάλλοντάς του  να ξαναψηφίσει ΝΔ προκειμένου να δώσει την δυνατότητα να απαλλαγεί από την φασιστική ηγετική ομάδα Σαμαρά. Κι έτσι να αλλάξει η κεντρική πολιτική. Με τον ίδιο τρόπο που η καραμανλική τάση μέσα στη ΝΔ επέτρεψε στον  Σαμαρά να αλώσει το συγκεκριμένο κόμμα, για να γλυτώσει η ίδια από τις τεράστιες πολιτικές και ποινικές ευθύνες που έχει για το γεγονός ότι οδήγησε στην χρεοκοπία την Ελλάδα, έτσι και τώρα εξασφαλίζει τα νώτα της σημερινής ηγετικής ομάδας για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Ταυτόχρονα, οι εκλογές αυτές μετεξελίχθησαν από την συγκυβέρνηση σε ένα πρωτοφανές παζάρι ψήφων. Ξοδεύτηκαν τεράστια ποσά από το κρατικό ταμείο για τους υποψηφίους της συγκυβέρνησης, την μαζική χειραγώγηση της "κοινής γνώμης", αλλά και την ανοιχτή εξαγορά ψήφων, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια ακόμη μαύρη τρύπα στον κρατικό προϋπολογισμό που καλείται να καλύψει τους επόμενους μήνες το γνωστό υποζύγιο, δηλαδή ο έλληνας φορολογούμενος. Οι πολιτευτές και οι κομματάρχες της συγκυβέρνησης δεν μοίραζαν μόνο σωρηδόν πενηντάρικα με αντάλλαγμα μια ψήφο στην κάλπη, αλλά έταζαν εξαιρέσεις από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, προστασία της ήδη πενιχρής σύνταξης, όπως και δουλίτσες σε δήμους, περιφέρειες και κράτος για τους "δικούς μας".
Από την άλλη, έχουμε μια αριστερά που έχει χάσει την πατριωτική αναφορά της, εχει χάσει κάθε αίσθηση αγώνα για την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία, αλλά και για τη δημοκρατία. Είναι μια αριστερά ιδανική για την διάσπαση και την περιχαράκωση του λαού, δωρίζοντας τα εθνικά σύμβολα της ενότητάς του στον σκοταδισμό και τον φασισμό.  Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε με το αίσθημα απελιπισίας που διακατέχει μεγάλο μέρος του λαού που νιώθει την ανάγκη να γλυτώσει το ταχύτερο δυνατόν από την παρούσα κυβέρνηση και τις αδίστακτες πολιτικές της. Έταξε ότι αρκεί να βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και με διαφορά από τη ΝΔ ώστε να εξαναγκαστεί σε εκλογές η κυβερνώσα παράταξη. Το πέτυχε για να αποδειχθεί άμεσα ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βασίστηκε στη συνειδητή ψήφο, ούτε καν στην ψήφο διαμαρτυρίας. Επένδυσε στην ψήφο απόγνωσης του αντιμνημονιακού χώρου. Ανίκανος να διεμβολίσει τον μνημονιακό χώρο, διεμβόλισε και άντλησε ψήφους από τους αντιμνημονιακούς σχηματισμούς. Κι έτσι κατάφερε να ανακόψει τις δυνατότητες νίκης από ολόκληρο τον αντιμνημονιακό χώρο, χωρίς να επιτύχει την ζητούμενη νίκη για τον εαυτό του. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι εγκλωβισμένος, αφού δεν μπορεί να προκαλέσει εκλογές, όπως υποσχόταν, και ούτε διαθέτει άλλες πολιτικές δυνάμεις στις οποίες μπορεί να απευθυνθεί για να δημιουργήσει μια οιονεί κυβερνητική πλειοψηφία με αντιμνημονιακό στόχο.
Είναι καταδικασμένος να ακολουθήσει την τακτική του "ώριμου φρούτου", ελπίζοντας ότι οι ζοφερές συνέπειες των πολιτικών που θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται θα οδηγήσουν στην μεταστροφή μέρους του εκλογικού σώματος προς αυτόν. Ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ που ήλπιζε σε μια γρήγορη απαλλαγή από την κυβέρνηση, αλλά και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, θα πληρώσει ακριβά αυτή την τακτική. Οι πολιτικές της καταστροφής και του εξανδρποδισμού θα συνεχιστούν με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αναμένει πότε με χρόνια με καιρούς θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ώστε να αποκτήσει την πολυπόθητη κυβερνητική πλειοψηφία. Αν έρθει ποτέ.
Η ανατροπή της κυβέρνησης πήγε στις καλένδες και η πρωτοβουλία των κινήσεων παραδόθηκε στην παράταξη του μνημονίου με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην αποτελεί άμεση απειλή για τους κυβερνώντες. Το πότε θα γίνουν και με ποιους όρους θα διεξαχθούν οι εθνικές εκλογές ανήκει πλέον στην συγκυβερνώσα παράταξη που διαθέτει όλα τα μέσα για να εξαναγκάσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να διαλέξει: εσαεί αντιπολίτευση, ή κάποια μορφή συγκυβέρνησης με τις δυνάμεις του μνημονίου. Το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας έχει κάνει ήδη άνοιγμα σε κάποια μελλοντική "καλή" ΝΔ και σε κάποιο "καλό" ΠΑΣΟΚ, που θα έχουν απαλλαγεί από τις κακές τωρινές τους ηγεσίες, προδικάζει πολλά.
Όλα αυτά οφείλονται στην τακτική που επέλεξε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ενδιαφέρθηκε μόνο να «μαντρώσει» τους ψηφοφόρους της στο κομματικό παχνί και τίποτε άλλο. Απέρριψε κάθε δυνατότητα ανοιχτής συμπόρευσης και συμμαχίας από τα κάτω έτσι ώστε να δοθεί διέξοδος στην οργή πλατύτερων στρωμάτων από εκείνα που εκφράζονται από την αριστερά. Επέλεξε την επιβολή κομματικών υποψηφίων, συχνά φυτευτών, με αποτέλεσμα την συντριβή τους  στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Επέλεξε την τακτική της αυτοδυναμίας με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να διατηρήσει ούτε καν τους ψήφους που είχε πάρει τον Ιούνιο του 2012. Η διαρροή από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν τέτοια, που αν δεν υπήρχε η αναπλήρωση από ψηφοφόρους των άλλων αντιμνημονιακών σχημάτων, οι οποίοι υπό καθεστώς απελπισίας τον ψήφισαν, ίσως να μην έφτανε ούτε καν το 20%.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο αμφίσημος πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν έπεισε, αλλά οδήγησε και σε τέτοιες πολώσεις που κάνει αδύνατη μια ευρύτερη συσπείρωση αντιμνημονιακών δυνάμεων με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης των μνημονίων πριν είναι πολύ αργά. Η κυβερνώσα παράταξη παρά την πολύ σημαντική εκλογική φθορά που έχει υποστεί, γνωρίζει πολύ καλά το δώρο που της πρόσφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπιασε "ταβάνι" λεηλατώντας εκλογικά τους οιονεί συμμάχους του. Κι επομένως δεν μπορεί να αποτελέσει άμεση απειλή για τους κυβερνώντες. Τουλάχιστον με όρους εκλογών.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιδιώκει κάποια συνεργασία με άλλους σχηματισμούς από  το αντιμνημονιακό τόξο. Γι' αυτό και τορπίλισε καθε δυνατότητα συνεργασίας από τα κάτω στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές με σκοπό να επιβληθεί ο κομματικός μηχανισμός. Έστω κι αν της στοίχισε ακριβά στα εκλογικά αποτελέσματα. Ψάχνει μόνο για υποταχτικούς. Δηλαδή για όσους προσελκύονται από το ενδεχόμενο της νομής της εξουσίας και με αντάλλαγμα κάποιον θώκο "ξεχνούν" θέσεις, αρχές, και διακηρύξεις. Οι κυβερνώντες το γνωρίζουν και αισθάνονται ασφαλείς.
Ταυτόχρονα, το εκλογικό αποτέλεσμα για την ευρωβουλή ήρθε σαν αποτέλεσμα μιας μακράς περιόδου κινηματικής άπνοιας. Η τελευταία ελπιδοφόρα αναλαμπή όπου πλατύτερες μάζες κινητοποιήθηκαν με την ελπίδα μιας γρήγορης ανατροπής της κυβέρνησης και των πολιτικών της, ήταν το κλείσιμο της ΕΡΤ. Οι κομματικοί μηχανισμοί όμως, μαζί με τις γνωστές συνδικαλιστικές αγκυλώσεις, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στο να δεχθεί μια ακόμη ήττα ο κόσμος που ήθελε να κινητοποιηθεί. Από κει και πέρα κάθε σκίρτημα κινήματος, ή μαζικής πρωτοβουλίας, αντιμετωπίστηκε με όρους διάλυσης, ή ποδηγέτησης από τους κομματικούς μηχανισμούς σε συνδυασμό με τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Θανατώθηκε κάθε αγωνιστική διάθεση. Πάνω απ' όλα το κόμμα. Κι έτσι στο βωμό του κόμματος, θυσιάσθηκε και η τελευταία ικμάδα μαχητικού φρονήματος στον λαό.
Η μια μεθοδευμένη ήττα πάνω στην άλλη, η εγγατάλειψη και καταδίκην των όποιων ριζοσπαστικών λαϊκων διεκδικήσεων, ειδικά σε ότι αφορά το χρέος, το νόμισμα, την ΕΕ, έπεισαν την μεγάλη πλειοψηφία ότι δεν έχει κανένα νόημα ούτε η κινητοποίηση, ούτε ο αγώνας. Η ηττοπάθεια και το δόγμα "ο σώζων εαυτόν, σωθήτω" άρχισε να κυριαρχεί στην κοινωνία. Η πολιτική της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε σοβαρό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή, μιας και ακολούθησε τη γνωστή τακτική του "μην ανησυχείτε, θα έρθω εγώ και θα σας βολέψω". Κι έτσι κάθε εκδήλωση αγώνα εκφυλίστηκε σε κομματικό παραμάγαζο του ΣΥΡΙΖΑ, ή συνθλίφτηκε από τον κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ. Ενώ η συνδικαλιστική γραφειοκρατία φροντίζει όπως πάντα μόνο για τον εαυτό της με κινητοποιήσεις εκτόνωσης.
Υπό αυτές τις συνθήκες η μεγάλη πλειοψηφία προσήλθε στις κάλπες απογοητευμένη πιστεύοντας ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε κι επομένως βολεύτηκε είτε με τις υποσχέσεις της κυβερνώσας παράταξης, είτε με τις υποσχέσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Έστω κι αν και στις δυο περιπτώσεις, είναι φρούδες υποσχέσεις. Υπήρχαν κι αυτοί που θέλησαν να τιμωρήσουν τα κόμματα του νέου διπολισμού ψηφίζοντας κόμματα που προσωποποιούν ως αντιπολίτευση το πλήρες αδιέξοδο. Τι μπορεί να ελπίζει κανείς ψηφίζοντας ΧΑ; Μόνο να εκφράσει το «άει σιχτίρ» και τίποτε περισσότερο. Το ίδιο ισχύει και για την ψήφο στο ΚΚΕ. Πρόκειται για ψήφους που δεν εμπεριέχουν καμιά ελπίδα να αλλάξει  ο,τιδήποτε, δεν διεκδικούν τίποτε, θέλουν μόνο να τιμωρήσουν τους πάντες και μάλιστα τυφλά.
 Έτσι ψηφίζουν κόμματα που συνιστούν ως αντιπολίτευση την πολιτική εγγύηση ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να πέσει και η πολιτική των μνημονίων δεν πρόκειται να αποτραπεί,αφού αυτά δεν θα θέσουν καν την πτώση της κυβέρνησης στην ημερήσια διάταξη κι επομένως δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή ελπίδα να αλλάξει κάτι. Πρόκειται για πολιτική αυτοχειριασμού. Ψηφίζουν για να εκδικηθούν τους πάντες, μαζί και τον εαυτό τους. Αυτό και μόνο. Και η νοοτροπία αυτή είναι ιδανική για να εκθρέψει ολοκαυτώματα σαν τον εμφύλιο, καταστάσεις σαν αυτή της σημερινής Ουκρανίας.
Το γεγονός αυτό μαζί με τη μεγάλη διασπορά ψήφων σε κόμματα και κομματίδια δίχως ταυτότητα και περιεχόμενο, τη σημαντική αποχή, αλλά και την ανάδειξη ενός ανύπαρκτου κόμματος, που αποκαλείται Ποτάμι, στην ευρωβουλή, υποδηλώνουν μια κοινωνία σε υποχώρηση και κατάρρευση. Μια κοινωνία που στρώματά της έχουν ήδη αρχίσει να παραδίνονται στα πιο στοιχειώδη και πιο επικίνδυνα ένστικτα του ανθρώπου, λίγο πριν αυτός αποκτηνωθεί παντελώς. Τα στρώματα αυτά δεν ξέρουν πλέον ή ακόμα χειρότερα αδιαφορούν για το τι σημαίνει δημοκρατία και τι δικαιώματα. Κι επομένως δεν μπορούν να αντιληφθούν ούτε καν τι πρέπει να υπερασπιστούν. Μοιάζουν σαν τους αγράμματους που αδιαφορούν παντελώς και εχθρεύονται τη γραφή και την ανάγνωση. Ζουν απλά για να ζουν και το θεωρούν φυσιολογικό. Γι' αυτό και πέφτουν θύματα των βαθύτερων προκαταλήψεών τους, αλλά και της μόδας, όπως αυτή διαμορφώνεται από τους διαμορφωτές της "κοινωνίας του θεάματος".
Σ' αυτές τις συνθήκες το ΕΠΑΜ δεν κατόρθωσε να πείσει ότι αποτελεί άμεση εναλλακτική επιλογή για τη σημερινή συγκυρία. Παρά το γεγονός ότι διεύρυνε την επιρροή του σε πολύ πλατειά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αυτό δεν μπόρεσε να καταγραφεί στην κάλπη. Το ΕΠΑΜ μιλούσε και μιλά για την ενότητα του ελληνικού λαού, σε μια εποχή όπου η κοινωνία πολώνεται σε αριστερά και δεξιά. Προτάσσει το πατριωτικό και δημοκρατικό καθήκον, όταν πλατιά στρώματα δεν ξέρουν καν τι σημαίνει πατρίδα και δημοκρατία. Ζητά να πάρει την υπόθεση ο λαός στα χέρια του σε μια περίοδο όπου κυριαρχεί η ηττοπάθεια και "ο σώζων εαυτόν, σωθήτω". Υπερασπίζεται και οργανώνει αγώνες σε μια περίοδο όπου οι περισσότεροι έχουν χάσει κάθε ελπίδα. Μιλά και επιμένει σε μια επανάσταση προσωπικής αξιοπρέπειας, όταν οι περισσότεροι ωθούνται στην αναξιοπρέπεια για να επιβιώσουν, ή για να αναδειχθούν. Απευθύνεται στο νου, στην κοινή λογική και την γνώση, όταν κυριαρχούν τα συναισθήματα, του φόβου και της απελπισίας.  
Επίσης το ΕΠΑΜ, παρά τις επίμονες προσπάθειές του, δεν κατόρθωσε να πετύχει την οργάνωση κοινής δράσης ανάμεσα στις ευρύτερες δυνατές δυνάμεις με κοινά αιτήματα. Με αποτέλεσμα να μην καταστεί δυνατό να διασωθούν κινήματα και μαζικές δράσεις που θα μπορούσαν να δώσουν πνοή και ελπίδα στα πιο καθημαγμένα στρώματα του λαού. Το γεγονός ότι δυνάμεις και σχήματα όπως ΑΝΤΑΡΣΥΑ και "κόμματα της δραχμής", που στάθηκαν εναντίον της κοινής δράσης θέτοντας ιδεολογικά προσκόμματα, συνετρίβησαν εκλογικά, ίσως να συνιστά ένα αναγκαίο σοκ νηφαλιότητας.
Η μαζική δράση του ΕΠΑΜ δεν έχει την αναγκαία συνέπεια, ούτε έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο εκείνο που να επιτρέπει την κινητοποίηση λαϊκών στρωμάτων για τα πιο ζωτικά τους αιτήματα. Οι αδυναμίες και οι υστερήσεις στους τομείς αυτούς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο όταν έφτασε η ώρα της κάλπης, καθώς το εκλογικο σώμα στις περισσότερες περιοχές της χώρας  δεν είχε πρόσφατη εμπειρία αγώνων τέτοιων ώστε να ξέρει πώς δρα το Μέτωπο.
Παρά την σημαντική οργανωτική ανάπτυξη του ΕΠΑΜ όλο το προηγούμενο διάστημα, το Μέτωπο δεν έχει κατορθώσει ακόμα να αναπτύξει την πολιτική του δουλειά σε ανάλογο επίπεδο για όλους τους τομείς και τους πυρήνες του. Δεν έχει κατακτηθεί ακόμη ενιαίος τρόπος και επίπεδο δουλειάς μέσα στην κοινωνία από όλες τις οργανωμένες δυνάμεις του Μετώπου. Κι αυτό αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για το επόμενο διάστημα.
Τέλος, παραμένει σοβαρό το πρόβλημα της αναγνωρισιμότητας του Μετώπου, των προταγμάτων και της δράσης του από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτήν δεν μπορούμε να την περιμένουμε από τα ΜΜΕ, ούτε από κανέναν άλλον, εκτός από την συστηματική δουλειά πόρτα-πόρτα των μελών και των φίλων του Μετώπου. Πρέπει ο κάθε πυρήνας μας, το κάθε μέλος του ΕΠΑΜ να αναδειχθεί σε σημείο αναφοράς για ολόκληρη την κοινωνία σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς. Δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν που να μην τον πλησιάσουμε, να του μιλήσουμε, να οικοδομήσουμε σχέσεις μαζί του, ώστε να αντιληφθεί ότι οι έννοιες αλληλεγγύη, δημοκρατία, αξιοπρέπεια δεν είναι κενές περιεχομένου.
Το αποτέλεσμα των εκλογών επιτείνει το συνολικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό αδιεξοδο της χώρας. Ο ελληνικός λαός και η χώρα είναι πολύ πιο εκτεθειμένοι στις πολιτικές εξανδραποδισμού, χωρίς καν να διαθέτει επίσημη αντιπολίτευση ικανή να υπερασπιστεί ακόμη και τα πιο στοιχείωδη. Βρίσκεται στη πιο δεινή θέση από την αρχή της νέας κατοχής. Το ΕΠΑΜ οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες τέτοιες που να θέτουν προ των ευθυνών τους όλους εκείνους που μιλούν εναντίον της μνημονιακής πολιτικής.
Οι οργανωμένες δυνάμεις του ΕΠΑΜ οφείλουμε να ξαναβρούμε όλους εκείνους που βρεθήκαμε μαζί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Να ανοιχτούμε σε φίλους και κυρίως σ' εκείνους που συμπαθούν το Μέτωπο, αλλά δεν το ψήφισαν. Να συζητήσουμε την κατάσταση που προέκυψε από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα με τρόπο φιλικό και με σκοπό να ακούσουμε τις παρατηρήσεις και τον προβληματισμό τους. Πρέπει να ανοιχτούμε πιο πλατιά στην κοινωνία.
Το ΕΠΑΜ για μια ακόμη φορά θα αναλάβει πρωτοβουλία συνεύρεσης όλων των δυνάμεων που θεωρούν τον εαυτό τους αντιμνημονιακό. Η κυβερνώσα παράταξη ουσιαστικά ηττήθηκε εκλογικά. Δεν δικαιούται λοιπόν να μιλά πλέον εξ ονόματος του ελληνικού λαού. Ακόμα δε περισσότερο να αποδέχεται δεσμεύσεις και να εφαρμόζει πολιτικές που η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού έχει απορρίψει. Θα πρέπει λοιπόν να ενωθούμε όλοι για να ρίξουμε την υφιστάμενη κυβέρνηση το ταχύτερο δυνατό. Θα πρέπει όλες μαζί οι δυνάμεις να κηρύξουμε ένα νέο ανένδοτο αγώνα με αίτημα την πτώση της κυβέρνησης και τη διάλυση αυτού του κοινοβουλίου της διαρκούς Συνταγματικής εκτροπής.
Στόχος μας θα πρέπει να είναι η οργάνωση της κοινής δράσης μας με τέτοιο τρόπο ώστε να κλιμακωθούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις,  με τέτοιο τρόπο ώστε ο ίδιος ο λαϊκός παράγοντας να επιβάλει τις πολιτικές εξελίξεις. Για τον σκοπό αυτό το ΕΠΑΜ θα αναλάβει, για άλλη μια φορά, πρωτοβουλία συνάντησης και διαλόγου με όλες τις ηγεσίες του αντιμνημονιακού τόξου, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο με βάση τα πιο άμεσα και ζωτικά αιτήματα του λαού.
Ένα όμως είναι το σίγουρο: Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, η πατρίδα και ο λαός χρειάζεται το Μέτωπο περισσότερο από ποτέ. Δεν θα γίνουμε ριψάσπιδες. Χάσαμε μια μάχη, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται, θα έχει διάρκεια και εμείς, έχοντας δημιουργήσει γερές βάσεις μέσα στην κοινωνία, ανεξάρτητα αν αυτό δεν αποτυπώθηκε με την ψήφο της Κυριακής, θα συνεχίσουμε μέχρι την τελική Νίκη!
Αθήνα 27 Μαΐου 2014
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Ατρόμητοι προ της -δικής τους- γελοιότητας

Ατρόμητοι προ της -δικής τους- γελοιότητας

του Σταύρου Χριστακόπουλου
Τα κροκοδείλια δάκρυα για την άνοδο της Χρυσής Αυγής ήταν πιο εντυπωσιακά ακόμη και από την εκλογική της άνοδο.
Ποιοι ήταν αυτοί που έβαλαν τα κλάματα, ποιοι έσκισαν τα ρούχα τους για τη νέα άνοδό της, που τη φέρνει δυνητικά ακόμη και σε ρόλο ρυθμιστή στις εξελίξεις εντός της Δεξιάς, οι οποίες είναι αναπόφευκτες την επόμενη περίοδο; Δυστυχώς οι κατ' εξοχήν υπεύθυνοι για την εκτόξευσή της.
Ο εν πολλοίς προσποιητός τρόμος πολιτικών κομμάτων και μιντιακών προσωπικοτήτων για τη Χ.Α. δυστυχώς αποδεικνύει ότι παραμένουν ατρόμητοι προ της - δικής τους - γελοιότητας.
Αντί, όμως, να ολοφύρονται για τον κίνδυνο που ενέσκηψε στα σκαλιά της ταλαίπωρης ελληνικής δημοκρατίας, κατά τον ίδιο μάλιστα τρόπο που σκούζουν για τον κίνδυνο του χάους αν...
κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ας απαντήσουν σε μερικά απλά ερωτήματα:
♦ Ποιοι επί τέσσερις δεκαετίες απαξίωσαν τη δημοκρατία, με αποκορύφωμα την «κατάσταση έκτακτης νομοθετικής ανάγκης» και το κουρέλιασμα του Συντάγματος τα χρόνια της μνημονιακής διακυβέρνησης;
♦ Ποιοι έθεσαν την πολιτική στην υπηρεσία οικονομικών συμφερόντων, τα οποία οι ίδιοι δημιούργησαν, εξέθρεψαν και τοποθέτησαν πέραν του δημοκρατικού ελέγχου;
♦ Ποιοι εμπέδωσαν την αντίληψη ότι μπορούν κατά σύστημα να κλέβουν και να μιζάρουν, αρκεί να πετάνε μερικά ψίχουλα στα ανοιχτά στόματα των ψηφοφόρων τους;
♦ Ποιοι είναι αυτοί που σήμερα ψηφίζουν τους ναζί, αν όχι εκείνοι τους οποίους οι ίδιοι εκπαίδευσαν στην αρπαχτή, στην περιφρόνηση των νόμων, στην παράκαμψη της αξιοκρατίας;
♦ Ποιοι έστειλαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην ανέχεια και τη μακρόχρονη ανεργία χωρίς μέλλον, με το στίγμα του ενόχου για την κατάντια που οι ίδιοι προκάλεσαν;
♦ Ποιοι είναι αυτοί που αγνοούν ή αποκρύπτουν ότι η Ελλάδα - μια χώρα με τεράστια γεωγραφική και στρατηγική σημασία, αλλά και πολλά ανοιχτά εθνικά μέτωπα - έχει καταντήσει έρμαιο των διαθέσεων της Τουρκίας, η οποία αλωνίζει στη Θράκη και το Αιγαίο;
Τώρα είναι αργά για δάκρυα εκ μέρους τους. Ήδη το ναζιστικό τέρας, που οι ίδιοι εξέθρεψαν, ξεπρόβαλε απειλητικό. Ακόμη και επιχειρηματίες, οι οποίοι τους θεωρούν τελειωμένους, έσκασαν μύτη για να τους πάρουν ακόμη και τυπικά τα υπολείμματα ρόλου που τους απέμειναν.
από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»

Ηττηθήκαμε κύριοι…

Ηττηθήκαμε κύριοι…

Το σχόλιο μας: Ήδη όσοι παρασύρθηκαν στην λογική της στήριξης μιας "αυτοδυναμίας" του ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο που προκάλεσε η επιλογή τους ...

 Κρυβόσαστε πίσω από τη μεγάλη …κατολίσθηση των ανδρείκελων της κυβερνητικής «συμμορίας» για να κρύψετε τη δική σας ήττα και να την εμφανίσετε σαν νίκη.

Μετά από τόσο χρόνια ανελέητης καταλήστευσης και δολοφονίας του ελληνικού λαού από τους κυβερνητικούς «μαφιόζους» του 4ου Ράιχ, μετά από μια ατέρμονη αλυσίδα κυβερνητικών πραξικοπημάτων, επιστρατεύσεων των απεργιών και στρατιωτικών νόμων, μετά από μια ΦΡΙΚΗ δίχως ΤΕΛΟΣ, τι πετύχατε;

Να χάσετε σε ψήφους και να εμφανίσετε ένα πλασματικό ποσοστό ανόδου.

Πετύχατε ακόμα να δώσετε τη δυνατότητα στον συνασπισμό της κυβερνητικής «μαφίας» να εμφανίζεται ζωντανός παρά το γεγονός ότι έπεσε στο 31%, από 42% που έλαβε το 2012.

Αποτύχατε κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ παταγωδώς, παρά την παταγώδη εκλογική πτώση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ…


Μέσα σε τέτοιες συνθήκες που θα έπρεπε να έχουν ξεσηκωθεί και οι πέτρες δεν τους γκρεμίσατε…

Αποτύχαμε και εμείς στις εκτιμήσεις μας, διότι πιστέψαμε ότι μπορεί να αποτελέσετε τον καταλύτη και το «μοχλό» αποσταθεροποίησης του κατοχικού κυβερνητικού οικοδομήματος…

Δεν μπορείτε, γιατί είστε αναπόσπαστο μέρος αυτού του κατοχικού σκηνικού, είστε μία από τις κεφαλές της Νέας Τάξης και δεν μπορείτε να κοροϊδέψετε και να πείσετε τον ελληνικό λαό…

Σας έδωσε ο ελληνικός λαός την ευκαιρία και τη δυνατότητα να τον πείσετε το 2012 με αυτή την εκτόξευση από το 4% στο 27%!!!

Την πετάξατε την ευκαιρία. Συνεχίσατε να συμπεριφέρεστε με την εθνομηδενιστική πολιτική του 4%, με όλες τις αποσκευές του «εκσυγχρονισμού», της πολυπολιτισμικότητας και των ιδεολογημάτων του 4ου Ράιχ…

Και με τις ανάλογες προσμείξεις με τα περιττώματα του πασοκικού εκφυλισμού…

Η επιλογή των ψηφοδελτίων που κάνατε το επιβεβαιώνει…

ΤΩΡΑ ο δρόμος της ενσωμάτωσης με αυτά τα περιττώματα θα γίνει πιο ταχύς: Εκεί θα αναζητήσετε τη σκαλωσιά αναρρίχησης στην κυβερνητική διαχείριση της αποικίας ΕΛΛΑΣ…

ΑΠΟΤΥΧΑΤΕ κύριοι…

Αποτύχατε κύριοι διότι όλα αυτά τα χρόνια αποτελέσατε το αλεξικέραυνο της λαϊκής ΟΡΓΗΣ.

ΟΧΙ μόνο δεν πετύχατε, ούτε θέλατε να την οργανώσετε σε ένα ρωμαλέο μαζικό κίνημα, αλλά αντίθετα αγωνιστήκατε να την αναχαιτίσετε και να την εμπορευτείτε…

Αποτύχαμε και εμείς γιατί κάναμε, για άλλη μια φορά, τις επιθυμίες μας πραγματικότητα…

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πλέον, παρά μόνο ο ΔΡΟΜΟΣ…
ΠΗΓΗ:   resaltomag.gr

Tuesday, May 27, 2014

Αποτέλεσμα μαγειρέματος το «πρωτογενές πλεόνασμα»

Αποτέλεσμα μαγειρέματος το «πρωτογενές πλεόνασμα» (Επίκαιρα, 8-14/5/2014)

του Λεωνίδα Βατικιώτη
Τα greek statistics είναι εδώ και κάνουν πάρτι! Η δημιουργική λογιστική, το «μαγείρεμα», δηλαδή, των στατιστικών στοιχείων σε βαθμό διαστρέβλωσης τους, επανήλθε από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και τον Μνημονιακό Τύπο με όχημα το περίφημο «πρωτογενές πλεόνασμα». Τι κι αν η ανακοίνωση της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας (Eurostat) που εκδόθηκε στις 23 Απριλίου έγραφε με τον πιο καθαρό τρόπο ότι η Ελλάδα το 2013 εμφάνισε δημοσιονομικό έλλειμμα ύψους 23,1 δισ. ευρώ (μεγαλύτερο κι απ’ αυτό του 2012 και του 2011) ή 12,7% του ΑΕΠ (μεγαλύτερο ως ποσοστό όχι μόνο από του 2012 και του 2011, αλλά και του 2010)… Τι κι αν η ίδια ανακοίνωση, που λόγω της βαρύτητάς της συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του Τύπου και των πολιτικών ελίτ όλης της Ευρώπης κι ουδείς διανοείται να την αμφισβητήσει έστω δια της …παρακάμψεως, δεν έγραφε ούτε λέξη περί «πρωτογενούς πλεονάσματος», αποδεικνύοντας έτσι ότι πρόκειται επί της ουσίας για ελληνική επινόηση που κατασκευάστηκε σε πολιτικά γραφεία και πρωινούς καφέδες… Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τα φερέφωνά της στον Τύπο, αδιαφορώντας γι’ αυτή την πραγματικότητα, συνέχισαν να θριαμβολογούν εμφανίζοντας τον καρνάβαλο του «πρωτογενούς πλεονάσματος» ως...
τρόπαιο νίκης, αδιάψευστη επιβράβευση της πολιτικής τους και απόδειξη του ότι οι θυσίες πιάνουν τόπο. Άρα, δικαίως απολύθηκαν οι καθαρίστριες, ενώ οι περικοπές κοινωνικών δαπανών μπορούν να συνεχίζονται στο διηνεκές, υπονοεί ο κυβερνητικός θίασος…
Ωστόσο, μέσα σε λίγες μέρες τα βέλη στη φούσκα του πρωτογενούς πλεονάσματος (όπως ορίζεται το οικονομικό αποτέλεσμα αν εξαιρεθούν οι πληρωμές τόκων) ήρθαν εξ οικείων: Από το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, το οποίο πρέπει να σημειωθεί πως δεν αμφισβητεί την ανάγκη της λιτότητας, ούτε εμφορείται από αντιπολιτευτική διάθεση. Οι διατυπώσεις που επέλεξε στην τελευταία τριμηνιαία έκθεσή του, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα την Παρασκευή 2 Μαΐου, καταρρίπτουν τους ισχυρισμούς του προπαγανδιστικού μηχανισμού του Μαξίμου που αναπαρήγαγαν τα φερέφωνά του σε όλα τα Μέσα ενημέρωσης. Αναφέρει λοιπόν από την πρώτη του σελίδα αμέσως μετά τον πρόλογο στο κεφάλαιο «Το πρωτογενές πλεόνασμα και η δημοσιονομική διαχείριση το 1ο τρίμηνο του 2014» τα εξής: «Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ-ΣΤΑΤ, τα οποία επιβεβαιώθηκαν και από την Eurostat, το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του ποσού για την στήριξη των ελληνικών τραπεζών, διαμορφώθηκε για το 2013 στα 23,1 δις. ευρώ ή στο 12,7% του ΑΕΠ». Άρα, το γραφείο που δημιουργήθηκε το 2010 με μοναδική αποστολή την στενή παρακολούθηση του προϋπολογισμού στο πλαίσιο των μέτρων επιτήρησης των δημόσιων οικονομικών, ξεκινάει την αναφορά του αδιαφορώντας για τα «μαγειρέματα» της κυβέρνησης.
Πρωτογενές έλλειμμα, όχι πλεόνασμα!
Ας ελπίσουμε Στουρνάρας και Σαμαράς να μην επιφυλάξουν στους πέντε καθηγητές που το απαρτίζουν την τύχη που επεφύλαξαν Παπανδρέου και Βενιζέλος τον Σεπτέμβριο του 2011 στην τότε επικεφαλής του γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, όταν σε μια αντίστοιχη έκθεσή της υπογράμμισε «την εκτός ελέγχου δυναμική του χρέους». Διαπίστωση που μπορεί να επιβεβαιώθηκε πλήρως και με δραματικό τρόπο με το δημόσιο χρέος μετά από τέσσερα χρόνια «διάσωσης» να έχει φτάσει από το 129% στο 175% του ΑΕΠ (σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση της Eurostat), η τότε επικεφαλής ωστόσο του γραφείου, Στέλλα Σάββα Μπαλφούνια (ερευνήτρια μακροοικονομικής ανάλυσης του ΚΕΠΕ) παύθηκε από τα καθήκοντά της, μετά την δήλωσή του υπουργού Οικονομικών Βαγγέλη Βενιζέλου ότι «θα ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την αναβάθμιση και την εγκυρότητα του έργου του Γραφείου Προϋπολογισμού», δηλαδή την αντικατάσταση της υπευθύνου. Αυτό που ουσιαστικά επιζητούσαν τότε δεν ήταν η εγκυρότητα του Γραφείου Προϋπολογισμού, αλλά να υπηρετεί αδίστακτα και άβουλα την πολιτική της κυβέρνησης δικαιολογώντας τις αποφάσεις της, με κάθε τρόπο. Ούτε το 2011 έκανε τη χάρη σε Παπανδρέου-Βενιζέλο, ούτε σήμερα σε Σαμαρά-Στουρνάρα το γραφείο Προϋπολογισμού, που επέλεξε στην τριμηνιαία έκθεσή του πριν απ’ οτιδήποτε άλλο να αναφέρει πως το 2013 η Ελλάδα είχε έλλειμμα 23,1 δις. ευρώ ή 12,7% του ΑΕΠ. Ούτε και στη συνέχεια όμως το γραφείο Προϋπολογισμού στοιχίζεται πίσω από τις αλχημείες του Γ. Στουρνάρα καθώς αναφέρει ότι «το αντίστοιχο πρωτογενές έλλειμμα ανήλθε σε 15,9 δις. ευρώ ή 8,7% του ΑΕΠ». Με άλλα λόγια το γραφείο Προϋπολογισμού τονίζει ότι το 2013, ακόμη και πρωτογενώς αν δηλαδή από τον λογαριασμό εσόδων και εξόδων εξαιρέσουμε τις πληρωμές των τόκων (που το γραφείο του προϋπολογισμού εκτιμά σε 7,2 δισ. ευρώ), η Ελλάδα ήταν ελλειμματική! Επομένως ακόμη και αν θελήσουμε να ασχοληθούμε με το μέγεθος του πρωτογενούς αποτελέσματος, κάτι που κανείς άλλος δεν κάνει σοβαρά στην Ευρώπη, η Ελλάδα έχει πρωτογενές έλλειμμα! Όχι πλεόνασμα, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση! Το πλεόνασμα προκύπτει αν από τον λογαριασμό των δαπανών αφαιρεθεί και το ποσό που δόθηκε στις τράπεζες, ύψους 19,2 δισ. ευρώ, χωρίς, ωστόσο, να εξηγηθεί γιατί να μην αφαιρεθούν κι άλλα μη επαναλαμβανόμενα έξοδα, όπως πληρωμές συγκεκριμένων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Τότε λοιπόν εμφανίζεται το μαγικό κυβερνητικό νούμερο των 3,4 δισ., το οποίο εντούτοις αμφισβήτησε η Τρόικα, μειώνοντάς το στα 1,4 δισ. ευρώ.
Αυξήθηκαν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές
Η έκθεση του γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, παραπέρα, θέτει ερωτηματικά για την υφιστάμενη δημοσιονομική διαχείριση, χαλώντας την ειδυλλιακή εικόνα που μεταφέρει για παράδειγμα το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015-2018. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ανησυχητική ωστόσο είναι η πορεία των φορολογικών εσόδων (άμεσοι + έμμεσοι φόροι) που υπολείπονται έναντι του στόχου κατά 0,52 δις. ευρώ ή κατά 5,1% στο 1ο τρίμηνο του 2014. Επίσης», συνεχίζει η έκθεση «θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της Γενικής Κυβέρνησης (συμπεριλαμβανομένων των εκκρεμών επιστροφών φόρων) προς τρίτους ανήλθαν στα 5,03 δις. τον Φεβρουάριο του 2014 παρουσιάζοντας αύξηση κατά 3,3% σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2014 (4,87 δις. ευρώ) και αύξηση κατά 8,2% σε σχέση με τον Δεκέμβριο του 2013 (4,65 δισ.)». Αν επομένως από το πρωτογενές πλεόνασμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για το πρώτο τρίμηνο του 2014 ύψους 1,54 δις. ευρώ αφαιρέσουμε τα χρήματα που όφειλε σε πολίτες κι επιχειρήσεις τον Φεβρουάριο ύψους 5,03 δισ., τότε και πάλι το πρωτογενές αποτέλεσμα στην πραγματικότητα είναι έλλειμμα και μάλιστα αβυσσαλέο, ύψους 3,49 δισ. ευρώ!
Στις επόμενες παραγράφους η έκθεση του γραφείου Προϋπολογισμού κατεδαφίζει πλήρως την μαγική εικόνα που προβάλει η κυβέρνηση για το μέλλον (προβλέποντας πρωτογενή πλεονάσματα 2,3% το 2014, 2,5% το 2015 και 3,5% το 2016) τονίζοντας ότι «οι στόχοι αυτοί, αν και έχουν μετριασθεί για τη διετία 2014-2015, είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι, ιδίως για την επόμενη περίοδο 2016-2018». «Αισιόδοξες» χαρακτηρίζει και τις προβλέψεις για την ανάπτυξη, καταλήγοντας ότι «θα έπρεπε να αναθεωρηθούν οι στόχοι για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα διαρκείας»!
80 φορολογικοί νόμοι και 800 εγκύκλιοι
Η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού κρατά επιφυλακτική στάση για πολλούς από τις κυβερνητικούς διθυράμβους. Για παράδειγμα σε ότι αφορά την χαρακτηριζόμενη ως επιτυχή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τονίζει ότι «το χαρτοφυλάκιο τους επιδεινώθηκε λόγω των μη εξυπηρετούμενων δανείων που ξεπέρασαν το 30%». Για τον νέο δανεισμό από τις αγορές υπενθυμίζει ότι «έχουν τεθεί δύο ερωτήματα: Πρώτο, αν η χώρα επωφελείται από αυτόν, δεδομένου ότι θα μπορούσε να δανεισθεί φθηνότερα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθεροποίησης (2% έναντι 4,95%) και αν έπρεπε να γίνει τώρα». Αντιτείνει δηλαδή μήπως έπρεπε να προηγηθεί η αναδιάρθρωση του χρέους που «θα βελτίωνε τόσο τις προοπτικές της χώρας όσο και την αξιολόγηση της πιστοληπτικής της ικανότητας, επομένως θα οδηγούσε σε μείωση των επιτοκίων κάτω από το επίπεδο που πέτυχε κυρίως στο πενταετές ομόλογο». Για τις ιδιωτικοποιήσεις υπογραμμίζει πως «τίθεται πάλι το ζήτημα αν θα έχουν θετικές επιπτώσεις οι ιδιωτικοποιήσεις μονοπωλίων, δηλαδή η μετατροπή των δημόσιων σε ιδιωτικά μονοπώλια (και μάλιστα ενδεχομένως στα χέρια κερδοσκοπικών κεφαλαίων)». Ενώ για τη φορολογική νομοθεσία αναφέρει «πως το ελληνικό φορολογικό σύστημα αλλάζει συνεχώς (και απρόβλεπτα) και έχει καταστεί εξόχως πολύπλοκο. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν ψηφιστεί πάνω από 80 φορολογικοί νόμοι κι έχουν εκδοθεί πάνω από 800 ερμηνευτικές εγκύκλιοι»! Για τις καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα στις εγχώριες τράπεζες αναφέρεται ότι «τον Φεβρουάριο του 2014 ανήλθαν στα 160,36 δις. μειωμένες κατά 2,89 δις. σε σχέση με το επίπεδο του Δεκεμβρίου του 2013. Η εξέλιξη αυτή συνδέεται προφανώς με τις φορολογικές υποχρεώσεις με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωπα νοικοκυριά και επιχειρήσεις». Για τις ιδιωτικές επενδύσεις αναφέρει ότι «από τα 44 δις. ευρώ το 2008 έπεσαν στα 22 δις. ευρώ περίπου το 2012». Αποστάσεις κρατά επίσης κι από το παραγωγικό πρότυπο που αναδύεται από τις στάχτες της κρίσης: «Δεν είναι δυνατό να εννοηθεί και να επέλθει η ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας με πλήρη απουσία της βαριάς βιομηχανίας (δευτερογενής τομέας παραγωγής). Ένα παραγωγικό μοντέλο, βασιζόμενο κατά μείζονα λόγο σε ευκαιριακού τύπου επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών εστίασης ή άλλων παρόμοιων μη διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών κι υπηρεσιών, προφανώς δεν είναι βιώσιμο σε βάθος χρόνου και δεν παρέχει την απαιτούμενη στήριξη στην εθνική οικονομία».
Στο σύνολο τους οι επισημάνσεις του γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής ακυρώνουν την απεγνωσμένη προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά να κρύψει τα αποτελέσματα της οικονομικής του πολιτικής που έχει οδηγήσει την ανεργία στο 28% και την φτώχεια σε πρωτοφανή ύψη!
από τα «Επίκαιρα»

Για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Από τη διαχείριση του «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ-ΕΠΑΜ»

Για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών

Φίλες και φίλοι,
οι εκλογές δεν δικαίωσαν την προσπάθειά μας. Άλλη μια ευκαιρία χάθηκε για τον ελληνικό λαό και τη Δημοκρατία και αυτό παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι κάτι σημαντικό συνέβη προς αυτήν την κατεύθυνση. Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο κόμμα με περίπου 4 μονάδες διαφορά από τη ΝΔ, αλλά με ασθενική δυναμική. Ο στόχος του καθεστώτος επετεύχθη. Τώρα άνοιξε ο δρόμος για το μεγάλο συνασπισμό. Η ναζιστική ακροδεξιά έλαβε το ποσοστό που ανέκαθεν είχε μέσα στην κοινωνία και για πολλά χρόνια είχε απορροφηθεί από τη «συστημική» δεξιά, δίνοντας τώρα στην τελευταία τη «δημοκρατική» νομιμοποίηση που χρειάζεται για να διατηρηθεί αλώβητη στο κυβερνητικό παιγνίδι, με, ή κυρίως, χωρίς τον Σαμαρά, ενώ η ίδια η ΧΑ προετοιμάζεται για την επικείμενη "ουκρανοποίηση" της χώρας.
Η τηλεοπτική «δημοκρατία» θριάμβευσε για μια ακόμη φορά. Το ζήτημα λοιπόν είναι, ότι ανεξάρτητα το πενιχρό αποτέλεσμα που πέτυχε το Ε.Πα.Μ., συνολικά οι συσχετισμοί στην κοινωνία δεν άλλαξαν και το καθεστώς κατόρθωσε να διατηρήσει τις δυνάμεις που το στηρίζουν και να σπείρει τη σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό μέσα στον κόσμο, που για μια ακόμα φορά επέδειξε αφασική συμπεριφορά, προκρίνοντας την οπαδική λογική, την αποχή και τις «απολιτίκ» επιλογές προς ουδέτερα και μη ενοχλητικά σχήματα.
Προφανώς έγιναν λάθη κι από την πλευρά μας και δεν πείσαμε. Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ. αναλύει λεπτομερώς τα αποτελέσματα και σύντομα θα υπάρξει ανακοίνωση. Προσώρας, ευχαριστούμε όλες και όλους που στήριξαν αποφασιστικά το αγωνιστικό ψηφοδέλτιο του Μετώπου.

Από τη διαχείριση του «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ-ΕΠΑΜ»

Για τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών σε Αχαρνές και Καματερό

Για τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών σε Αχαρνές και Καματερό

Φίλες και φίλοι,
Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών δυστυχώς δεν είναι  συνολικά τα καλύτερα για το Μέτωπο και τον λαό. Ωστόσο τις ημέρες αυτές τις προεκλογικής περιόδου είχαμε την δυνατότητα της καθημερινής επαφής μαζί σας, μιας επαφής που μας έδωσε περισσότερη δύναμη για τον κοινό αγώνα που δίνουμε για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω. 

Με την δική σας υποστήριξη το Ε.Πα.Μ. κατάφερε να διατηρήσει και να μεγαλώσει τις δυνάμεις του στις Αχαρνές και το Καματερό, συνολικά, γεγονός που μας δίνει κουράγιο για την συνέχεια αλλά και μας υπενθυμίζει το καθήκον που έχουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, δίπλα στην τοπική κοινωνία που δοκιμάζεται καθημερινά από τις απάνθρωπες και καταστροφικές πολιτικές του καθεστώτος.
Όλοι οι συναγωνιστές και οι συναγωνίστριες του Ε.Πα.Μ. Αχαρνών - Καματερού σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη σας η οποία εκφράστηκε και με την ψήφο σας, σε μια περίοδο όπου όλα γύρω μας διαλύονται. 
Σε αυτή την διάλυση εμείς απαντάμε με τον καθημερινό μας αγώνα ... έναν αγώνα που θα συνεχίσουμε να δίνουμε μαζί σας.


Από το Ε.Πα.Μ. Αχαρνών - Καματερού

Σπόντες από Ε.Πα.Μ. Πάτρας 5

http://epam-patras.net/2014/05/27/%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-4/


Σπόντες από Ε.Πα.Μ. Πάτρας 4

http://epam-patras.net/2014/05/27/%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-6/


Σπόντες από Ε.Πα.Μ. Πάτρας 3

http://epam-patras.net/2014/05/27/%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-3/


Σπόντες από Ε.Πα.Μ. Πάτρας 2

http://epam-patras.net/2014/05/27/%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-2/


Σπόντες από Ε.Πα.Μ. Πάτρας 1

http://epam-patras.net/2014/05/26/%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82/


Ήταν μόνο μια μάχη

Ήταν μόνο μια μάχη ....και τη χάσαμε ! Ε και;
 
Εδώ έχουμε να κάνουμε με πόλεμο.
 
Ποιός σας είπε ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΜΑΧΗ ΧΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ;
 
Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να σκέφτονται από την αρχή.
 
Δυστυχώς τα τόσα χρόνια συνεχούς επιβολής του τρόπου σκέψης τους έκαναν 
να ξεχάσουν τον
τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να σκέφτεται μόνος του. Χρειάζεται 
λοιπόν κάποιος να τους
το ξαναθυμίσει πως γίνεται από την αρχή.
 
Εκεί που η διανόηση είχε φτάσει στο σημείο να βγει έξω από το σπήλαιο 
του Πλάτωνα και είχαμε
φτάσει σε υψηλά επίπεδα... κάποιοι με το δικό τους σκιώδη τρόπο μας 
ξανάχωσαν μέσα στο
σπήλαιο και τώρα ....πρέπει να ξανανεβούμε ένα- ένα τα σκαλιά, για την 
έξοδό μας στο φως!
 
Αλλά ίσως να βρεθούν άλλοι που περίμεναν από μας να κάνουμε για μια φορά 
ακόμα την διαφορά
και να δώσουμε το σινιάλο της επανάστασης των λαών στην Ευρώπη, να 
κάνουν αυτό που η δική μας
χώρα (που δεν υπάρχει πια) έπρεπε να είχε κάνει.
 
Ίσως από εκεί που δεν το περιμένουμε να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
 
Πάντως η δική μας μάχη θα συνεχίσει γιατί έστω και «ένας Ελληνας» να 
μείνει μπορεί να την
κερδίσει.
 
Όπως είπε και ο Ακούραστος Ανθρωπος που έχουμε δίπλα μας, αυτός που 
κανένας μέχρι σήμερα
δεν μπόρεσε, τόσα χρόνια τώρα που δίνει τον Αγώνα του, να του προσάψει 
το παραμικρό όσο
κι αν προσπάθησαν, όσο κι αν έψαξαν όλες οι Κασσάνδρες κατά καιρούς.
 
Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ, ένας Ελληνας μαχητής αληθινός.
 
ΔΗΜΗΤΡΗ σε ευχαριστούμε πολύ εμείς και φαντάζομαι όλοι οι ΕΠΑΜΙΤΕΣ για 
όλα όσα τόσο
ανιδιοτελώς μας έχεις προσφέρει.
 
Και κυρίως τη γνώση και την υπενθύμιση ότι «Έστω κι Ένας Ελληνας να 
μείνει μπορεί να τους
Νικήσει».
 
Ευχαριστούμε όλους όσους μας στήριξαν και θα συνεχίσουν να μας στηρίζουν 
γιατί πρέπει η πατρίδα
να σωθεί!
 
Και ο Γέρος του Μωριά κάποτε έμεινε με πολύ λίγους... Αλλά αν δεν είχε 
την Ελλάδα στην καρδιά
του, ακόμα σήμερα θα είμασταν σκλάβοι. Μην πτωείσθε λοιπόν, δεν πρέπει 
να τους αφήσουμε να
ξανασκλαβώσουν την πατριδα μας.
 
Καλή Λευτεριά

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΕΠΑΜ. ‏ 26 Mαΐου 2014

Αγαπητοί συναγωνιστές,
Θέλω να σας ευχαριστήσω από βάθους καρδιάς για τον αγώνα που δώσαμε όλοι μαζί. Ήταν ένας αγώνας τίμιος και αυθεντικός από κάθε άποψη. Ένας αγώνας αντάξιος όλων των μελών και των φίλων του Μετώπου που με καθαρή καρδιά, αφοσίωση και ανυστεροβουλία έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Παρά τις γνωστές αντιξοότητες και την τρομακτική έλλειψη μέσων και πόρων. Για όλα αυτά οφείλουμε να είμαστε υπερήφανοι. Δεν κρεμάσαμε για ξένον φούντα στο σπαθί κι αυτό κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει.

Τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι κυριάρχησε ο φόβος και η απελπισία στον κόσμο.  Το Μέτωπο δεν μπόρεσε να σπάσει τα δεσμά τους, ούτε να υπερνικήσει τα κυρήγματα διχόνοιας και φατριασμού που θέλουν τον λαό διχασμένο σε δεξιά και αριστερά. Το γιατί οφείλουμε να το αναζητήσουμε με περίσκεψη και σε βάθος. Και προπαντός με καθαρό μυαλό, χωρίς να επιτρέπουμε στο συναίσθημα να μας κυριαρχήσει.

Ωστόσο, το Μέτωπο έχει αφήσει πολλούς ανοικτούς λογαριασμούς με την κοινωνία. Έχει δημιουργήσει μια παρακαταθήκη που πολύ δύσκολα σβήνει. Έχουμε ανοίξει πάρε-δώσε με την πλειοψηφία της κοινωνίας. Ακόμη κι αν η συμπάθεια και η ανταπόκριση που  συναντήσαμε σε κάθε μας βήμα δεν μετατράπηκε σε ψήφο, έχουμε οικοδομήσει γερά θεμέλια μέσα στον λαό.

Ο λαός μας δεν είναι ούτε ηλίθιος, ούτε βλάκας, ούτε καταδικασμένος, είναι φοβισμένος και απελπισμένος. Δεν μπορέσαμε να τον κάνουμε να νιώσει δυνατός για να γλυτώσει τις σειρήνες της καθυποταγής. Χάσαμε μια μάχη σ' έναν σκληρό πόλεμο. Και τώρα ο ελληνικός λαός μαζί με τη χώρα μας είναι πολύ πιο εκτεθειμένος στις πολιτικές εξανδραποδισμού, χωρίς καν να διαθέτει επίσημη αντιπολίτευση ικανή να υπερασπιστεί ακόμη και τα πιο στοιχείωδη. Βρίσκεται στη πιο δεινή θέση από την αρχή της νέας κατοχής. Θα τον εγκαταλείψουμε;

Χάσαμε μια μάχη σ' ένα σκληρό και μακρύ πόλεμο, αλλά εμείς δεν χαθήκαμε. Ο εχθρός δεν μας συνέτριψε. Το Μέτωπο παραμένει όρθιο. Τώρα μας χρειάζεται περισσότερο από ποτέ ο λαός και η πατρίδα. Τώρα χρειάζεται νηφαλιότητα και στοχοπροσήλωση όσο ποτέ. Τώρα θα κριθούμε όλοι, ίσως και μέσα στη φωτιά. Τώρα θα μάθουμε πόσο αξίζουμε, πόσο το λέει η καρδιά μας, πόσο τιμάμε τους όρκους μας. Τώρα θα μάθουμε στην πράξη τι ξεχωρίζει τον μαχητή, τον αγωνιστή, από τον λιποτάκτη, τον ρίψασπη, τον δειλό.

Συναγωνιστές, φίλες και φίλοι, εμείς συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη.

Με απέραντο θαυμασμό και σεβασμό για όλους εσάς που μου κάνετε την τιμή να με θεωρείτε συναγωνιστή σας
 
Δημήτρης Καζάκης

Sunday, May 25, 2014

Ιδρυτική διακήρυξη του Ε.Πα.Μ

Ιδρυτική Διακήρυξη

Ιδρυτική διακήρυξη του Ε.Πα.Μ

Η χώρα οδηγήθηκε εδώ και πάνω από ένα χρόνο σε ένα ασφυκτικό καθεστώς νέας κατοχής. Πρώτη πράξη αυτού του καθεστώτος ήταν η κατάλυση κάθε έννοιας δικαίου για να επιβληθεί ένα άγριο πρόγραμμα καταλήστευσης του εργαζόμενου λαού. Ο λαός με κομμένη την ανάσα ακούει καθημερινά να ανακοινώνονται όλο και πιο σκληρά, αντικοινωνικά μέτρα που ανατρέπουν τον οικογενειακό και προσωπικό προγραμματισμό, ισοπεδώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και σπρώχνουν με βίαιο τρόπο τον λαό στη φτώχια, την ανεργία, την εξαθλίωση.
Ο εργαζόμενος χάνει μέρα με τη μέρα όλες τις εγγυήσεις για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή, ενώ ο μικρός και μεσαίος επιχειρηματίας καταστρέφονται. Χωρίς καμμιά άλλη προοπτική εκτός από την διαρκή επιδείνωση της κατάστασής του.
Όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω μιας μοναδικής ως προς το εύρος, το βάθος και τις καταστροφικές προεκτάσεις παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης, η οποία όταν μετατράπηκε σε κρίση χρέους έπληξε ως ασθενείς κρίκους του συστήματος την Ελλάδα και μια σειρά ακόμη χωρών της περιφέρειας της ΕΕ. Τα δεινά που υφίσταται ο λαός, η απώλεια της κυριαρχίας, η διάλυση και η καταστροφή, πηγάζουν από έναν διεθνή μηχανισμό εκμετάλλευσης με αιχμή του δόρατος ένα ολωσδιόλου παρασιτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Οι Έλληνες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, αγρότες και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες δεν καλούνται απλώς να πληρώσουν τον λογαριασμό ενός χρέους, που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε όσο περισσότερο το πληρώνεις, τόσο περισσότερο να αυξάνει, αλλά να αποδεχθούν την επίσημη υποθήκευση και εκποίηση της χώρας τους από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αυτό υπόσχεται η κυβέρνηση και το επίσημο πολιτικό σύστημα στον ελληνικό λαό. Επιχειρούν να κρύψουν ότι το κυρίως ζητούμενο με τα «πακέτα στήριξης» δεν είναι απλώς οι επιπλέον «θυσίες» που θα κληθούν να υποστούν τα λαϊκά στρώματα. Το επίδικο ζήτημα είναι η εθνική κυριαρχία της χώρας. Με την κηδεμονία του ΔΝΤ και της ΕΕ ο Έλληνας εργαζόμενος δεν κινδυνεύει να χάσει μόνο τη δουλειά του, τη σύνταξή του, τα δικαιώματά του αλλά και την ίδια την χώρα του.
Η ίδια η δυνατότητα επιβίωσης της χώρας αμφισβητείται πλέον ανοιχτά από τους ιθύνοντες της ευρωζώνης και τις αγορές. Η χώρα θα πρέπει τουλάχιστον οικονομικά να τεμαχιστεί σε περιοχές και περιφέρειες, να εκχωρήσει την εκμετάλλευση των νησιών και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο. Ολόκληρη η χώρα έχει μετατραπεί σε οικόπεδο που πουλιέται με το στρέμμα. Η Ελλάδα άρχισε ήδη να μεταβάλλεται σε κράτος υπό αίρεση, διαρθρωμένο σε ημιαυτόνομες περιφέρειες εύκολα ιδιωτικοποιήσιμες και προσαρτήσιμες σε γειτονικά κράτη, κρατίδια και προτεκτοράτα ανάλογα με τα συμφέροντα των μεγάλων της ευρωζώνης και των ΗΠΑ.
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο συγκροτείται για να οργανώσει τις αντιστάσεις και να ενισχύσει τον αγώνα του λαού ενάντια στο καθεστώς κατοχής. Καμπή για την ίδρυσή του υπήρξε η μεγαλειώδης αντίσταση του λαού με τις συγκεντρώσεις επί έναν και πλέον μήνα στις πλατείες σχεδόν όλων των πόλεων της Ελλάδας, με πρώτη την πλατεία Συντάγματος στο κέντρο της Αθήνας. Οι αυθόρμητες αυτές διαδηλώσεις διαρκείας ενός πολύ μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, μετέτρεψαν τον επίμονο αγώνα διαμαρτυρίας που διεξήγαγαν κατά κύριο λόγο οι εργαζόμενοι με κινητοποιήσεις και απεργίες όλο τον προηγούμενο χρόνο, σε αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας και του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος ως τέτοιου. Από την στιγμή που ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού βγήκε στους δρόμους με πρωτοφανή συνέπεια και συνέχεια ενάντια όχι σε επιμέρους πολιτικές και μέτρα, αλλά στο επίσημο καθεστώς, όπως κι αν το καταλαβαίνει κανείς, τότε το ζήτημα που τέθηκε στην πράξη εξαρχής ήταν ποιο θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα. Πώς θα μπορέσει να κερδίσει ο λαός την αναμέτρηση που έχει ανοίξει με την εξουσία;
Το ΕΠΑΜ ήρθε να απαντήσει σ’ αυτό ακριβώς το ερώτημα. Ο αγώνας του είναι κατεξοχήν απελευθερωτικός. Είναι αγώνας εθνικός και ταυτόχρονα κοινωνικός, μιας και διεκδικεί την χώρα από τα δεσμά της τυραννίας και του δήμιου προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, του εργάτη, του αγρότη, του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία, του επαγγελματία και κυρίως της νέας γενιάς για να έχει μέλλον σ’ αυτόν τον τόπο.
Φιλοδοξία του ΕΠΑΜ είναι να συμβάλει καθοριστικά στην ενότητα του λαού πέρα και πάνω από κομματικές, ιδεολογικές και άλλες διαχωριστικές γραμμές. Ο λαός και η χώρα βρίσκεται σε υπέρτατο κίνδυνο. Μόνο με τη δημιουργία ενός μεγάλου κοινωνικοπολιτικού μετώπου ολόκληρου του λαού για τη διάσωση της χώρας μπορούμε να ξεφύγουμε από τον καταθλιπτικό μονόδρομο της καταστροφής, της λεηλασίας και της υπερχρέωσης.
Ένας ενωμένος και αποφασισμένος λαός δεν έχει να φοβηθεί τίποτε και κανέναν, δεν μπορεί να τον σταματήσει καμμιά απειλή, κανένα αντίποινο των αγορών ή των ισχυρών. Όποτε ο λαός αποφάσισε να ενωθεί και να διεκδικήσει τα δίκαιά του δεν υπήρξε καμμιά αντιξοότητα, καμμιά δύναμη που να στάθηκε εμπόδιο στο δρόμο του.
Αυτή η λαϊκή ενότητα πρέπει και μπορεί να οικοδομηθεί γύρω από εκείνα τα κεντρικά αιτήματα που επιτρέπουν να ανατραπεί συνολικά το καθεστώς κατοχής, εκποίησης και δουλοπαροικίας, καθώς και λειτουργήσουν ως αφετηρία δημοκρατικής αναγέννησης της χώρας στη βάση των λαϊκών συμφερόντων.
Αυτά τα κεντρικά αιτήματα συνοψίζονται ως εξής:
  1. Μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους με βάση το διεθνές δίκαιο, που επιτρέπει σε ένα κυρίαρχο κράτος να αρνηθεί να πληρώσει όλα τα παράνομα, τοκογλυφικά και καταχρηστικά χρέη, που οδηγούν τον λαό και την χώρα στην χρεοκοπία. Αυτό σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές εδώ και τώρα, ώστε να σταματήσει ο φόρος αίματος τον οποίο καταβάλλουν η χώρα και ο λαός στους διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους. Αυτή είναι η μόνη λύση για να σωθεί η χώρα από την καταστροφή και να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους επαγγελματίες, τους μικρομεσαίους. Είναι ο μόνος τρόπος για να γλυτώσει η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή που οργανώνουν ήδη η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ. Μη αναγνώριση του χρέους σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε κανενός είδους απαίτηση που θα επιτρέψει στους δανειστές της χώρας να τη δημεύσουν, να την κατασχέσουν, να τη λεηλατήσουν. Σημαίνει ότι σταματάμε να πληρώνουμε δάνεια που έχουμε πληρώσει διπλά και τρίδιπλα. Σημαίνει ότι διαγράφουμε μονομερώς όλες τις οφειλές που υπήρξαν προϊόν ρεμούλας και κερδοσκοπίας εις βάρος της χώρας και του λαού της. Σημαίνει ότι αρνούμαστε επιτέλους να ματώνουμε για δάνεια που έρχονται από τον 19ο αιώνα, αλλά οι αγορές και οι μεγάλοι «εταίροι» μας έχουν επιβάλει να τα πληρώνουμε έως σήμερα. Σημαίνει πολύ απλά ότι σταματάμε να πληρώνουμε τα κερατιάτικα στους διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους. Ο ελληνικός λαός οφείλει να προχωρήσει σε μη αναγνώριση του χρέους όχι γιατί θέλει να βλάψει κανέναν ή να «φάει» τα λεφτά των δανειστών του. Οφείλει να το κάνει γιατί έτσι θα ανατρέψει την σχέση οφειλέτη-δανειστή υπέρ της χώρας του και θα αποφύγει οριστικά την επίσημη χρεοκοπία. Οφείλει να το κάνει γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να σταθεί στα πόδια του, για να διεκδικήσει τη χώρα του από τις αγορές και τα αρπακτικά τους, για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, για να λυτρωθεί επιτέλους από το διεφθαρμένο σύστημα που τον κυβερνά. Γι’ αυτό και αιτήματα που αφορούν δάνεια τα οποία συνήφθησαν καλή τη πίστει και συνέβαλαν αποδεδειγμένα στην ανάπτυξη της χώρας, ο λαός δεν θα αρνηθεί να συζητήσει την ικανοποίησή τους. Στη βάση του αμοιβαίου οφέλους. Ιδίως αν συνδέονται με χρήματα μικροκαταθετών και ασφαλιστικών ταμείων, που έτσι κι αλλιώς δεν υπερβαίνουν το 15% του σημερινού δημόσιου χρέους. Πάντα με βασική προϋπόθεση ότι καμιά τέτοια απαίτηση δεν θα υπονομεύσει την πορεία της χώρας, δεν θα υποθηκεύσει το μέλλον της και ούτε θα θέσει τη χώρα υπό καθεστώς ομηρίας. Αν χρειαστεί να χάσει κάποιος, αυτός σίγουρα δεν θα είναι ο λαός και η χώρα.
  2. Πρέπει να ανατραπεί εδώ και τώρα ολόκληρο το οικοδόμημα των συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου, έτσι ώστε η χώρα να αποκαταστήσει την εσωτερική έννομη τάξη της και να διεκδικήσει την κυριαρχία της από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ, που έχει εκχωρηθεί με τόσο άθλιο και προδοτικό τρόπο από το σύνολο του κυρίαρχου οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου με επικεφαλής την κυβέρνηση. Οφείλουμε με κάθε πράξη και δράση του λαϊκού κινήματος, να προειδοποιούμε του ντόπιους και ξένους επικυρίαρχους, του επενδυτές και του κερδοσκόπους των αγορών: ό,τι αρπάξατε και θα αρπάξετε στο εγγύς μέλλον, ο λαός με την πάλη του θα τα πάρει πίσω. Η επένδυση στην διάλυση και στην εκποίηση αυτής της χώρας θα σας στοιχίσει πολύ ακριβά.
  3. Αποχώρηση* της χώρας μας από την Ε.Ε. με πρώτο βήμα την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος που να εκφράζει τη δυναμική μιας νέας οικονομικής πορείας της χώρας προς όφελος του λαού. Η καταστροφή δεν μας περιμένει αν φύγουμε από το ευρώ και από την Ε.Ε.*, αλλά όσο παραμένουμε υποτελείς τόσο στην Ε.Ε. όσο και στην ευρωζώνη*. Η χώρα θα πάψει να είναι έρμαιο κάθε είδους πίεσης, εκβιασμού και επιδρομής της διεθνούς κερδοσκοπίας, θα πάψει να είναι αναλώσιμο είδος των αγορών, μόνο αν ανακτήσει τον έλεγχο του νομίσματος και της οικονομίας της. Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν είναι πανάκεια, αλλά αναγκαία αφετηρία για να αλλάξουμε πορεία. Για να πετύχουμε την αναγκαία αναδιανομή πλούτου υπέρ των ασθενέστερων, αλλά και την άμεση γενναία ενίσχυση των λαϊκών εισοδημάτων, που είναι ο μόνος τρόπος για να επανεκκινήσει η οικονομία και να αρχίσει να βγαίνει από την ύφεση. Για να προχωρήσουμε στην εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών, με πρώτη την Τράπεζα της Ελλάδας, με σκοπό τον έλεγχο της οικονομίας, τον επαναπροσανατολισμό της πιστωτικής πολιτικής, το χτύπημα της χρηματιστικής αγυρτείας και τον έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων. Μόνο έτσι μπορούμε να εγγυηθούμε τις λαϊκές αποταμιεύσεις που διασπαθίζονται από το υπάρχον σαράφικο και τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα. Για να αναδειχθεί το κράτος σε βασικό μοχλό της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας με πρώτη την εθνικοποίηση των παλιών ΔΕΚΟ, των υποδομών και των υπηρεσιών που ιδιωτικοποιήθηκαν. Ένα κράτος που πρέπει να πάψει να αποτελεί φέουδο μιας παρασιτικής οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας η οποία σήμερα κυβερνά τη χώρα. Μόνο έτσι μπορεί να απελευθερωθεί και η ιδιωτική πρωτοβουλία του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία από την καταδυνάστευση των τραστ, των καρτέλ, των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων της αγοράς. Για να εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες επενδύσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η οποία δεν θα στηρίζεται σε ξένους και ντόπιους κερδοσκόπους επενδυτές, κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μονοπώλια, αλλά στις ανάγκες και στο εισόδημα των εργαζομένων, στη δυναμική και στην πρωτοβουλία των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου.
  4. Η πρώτη πράξη εξιλέωσης της ελληνικής κοινωνίας από τα ανομήματα των κυβερνώντων της είναι να καθίσει στο εδώλιο το σύνολο των φυσικών και νομικών προσώπων (κόμματα και επιχειρηματικά κυκλώματα) που συμμετείχαν στην διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας σε ολόκληρη την προηγούμενη περίοδο. Όχι για να στήσει κρεμάλες στο Σύνταγμα, ούτε για να γεμίσει τις φυλακές με ανάξιους και προδότες, αλλά για να κάνει κάτι καλύτερο,  να δημεύσει άμεσα και υπέρ του δημοσίου το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων όσων φυσικών και νομικών προσώπων έχουν ανάμιξη στη διασπάθιση του δημοσίου, αλλά και στην εσχάτη προδοσία που έχει διαπραχθεί εναντίον του λαού και της χώρας με την επιβολή του καθεστώτος κατοχής και εκποίησης. Όσο για τους ενόχους μπορούμε να απασχοληθούν σε κοινωνικά ωφέλιμη εργασία, στην καθαριότητα και φύλαξη δημόσιων χώρων, στην συντήρηση υποδομών, κοκ. Γι’ αυτό και το πρώτιστο μέλημα του κινήματος δεν είναι να τα μαζέψουν και να φύγουν, αλλά να τους προλάβει πριν δραπετεύσουν για να τους δείξει πώς ο λαός τιμωρεί την εσχάτη προδοσία στην πράξη και πόσο χρήσιμοι μπορούν να γίνουν για το κοινωνικό σύνολο. Ίσως για πρώτη φορά στη ζωή τους.
  5. Η διάσωση της χώρας δεν μπορεί να επιτευχθεί με τον λαό στον «γύψο» ούτε με οικουμενικές και υπερκομματικές κυβερνήσεις εκφασισμού της πολιτικής ζωής. Η διέξοδος από την κρίση απαιτεί περισσότερη, βαθύτερη και όχι λιγότερη δημοκρατία. Απαιτεί τον λαό διαρκώς στο προσκήνιο, όχι θεατή και θύμα των εξελίξεων. Απαιτεί μια νέα εξουσία με τον λαό στα κέντρα των αποφάσεων και όχι ένα διεφθαρμένο σύστημα κυβερνητικής απολυταρχίας. Απαιτεί την κατάκτηση της δημοκρατίας μέσα από την αυθεντική κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Κι αυτό μπορεί να συντελεστεί μέσα από μια συνολική πολιτειακή αλλαγή, μέσα από την εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης διευρυμένης αυθεντικής εκπροσώπησης του ίδιου του λαού με μοναδικό αντικείμενο την σύνταξη και ψήφιση ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος. Μόνο έτσι θα μπορέσει ο λαός να γίνει αφεντικό στον τόπο του, να οικοδομήσει ένα σύστημα διακυβέρνησης που θα βασίζεται σε μια λαϊκή αντιπροσώπευση με αιρετότητα από τα ανώτερα ως τα κατώτερα όργανα, δεσμευτική εντολή, διαρκή έλεγχο από τα κάτω, υποχρεωτική λογοδοσία των αιρετών εντεταλμένων προς τους εκλογείς τους, ανακλητότητα με κάθε αθέτηση εντολής, περιορισμένη θητεία, θέσπιση της εκ περιτροπής εναλλαγής σε αξιώματα-λειτουργίες. Μόνο έτσι θα μπορέσει να απαλλαγεί από τα δεσμά της υποτέλειας, έτσι ώστε η χώρα και ο λαός να ανοιχτούν επιτέλους στη διεθνή ζωή, να αξιοποιήσουν δυνατότητες και ευκαιρίες μέσα από την αναζήτηση νέων διεθνών ερεισμάτων, επαφών και σχέσεων με όλους τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου, δίχως καταναγκασμούς, επιβολές και μονοπωλιακές εξαρτήσεις.
Η μάχη την οποία καλείται να δώσει σήμερα ο εργαζόμενος, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος, ο επαγγελματίας, ο νέος δεν είναι απλώς και μόνο για τη δική του προσωπική επιβίωση. Κανείς δεν μπορεί να γλυτώσει από μόνος του, κοιτώντας μόνο την δουλειά του, όσο την έχει. Σήμερα κανένας δεν μπορεί να σωθεί δίχως να παλέψει για τη σωτηρία συνολικά της χώρας. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Δεν υπάρχουν πια άλλα περιθώρια για το «άσε πρώτα να δούμε τι θα γίνει και ύστερα βλέπουμε.» Ή οι εργαζόμενοι και ολόκληρος ο λαός θα πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και θα αναλάβουν δράση για τη διάσωση της χώρας, ή καταδικάζουμε τους εαυτούς μας και κυρίως τις γενιές που έρχονται στην πιο σκοτεινή ίσως περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας.
Στη μάχη αυτή ο ελληνικός λαός δεν βρίσκεται μόνος του. Δίπλα του βρίσκονται και οι άλλοι λαοί των χωρών της νότιας ευρωζώνης, της ΕΕ και διεθνώς που πλήττονται από αντίστοιχες ληστρικές πολιτικές. Το καθήκον να ξεμπερδέψει με το καθεστώς της δουλοπαροικίας του χρέους πρώτα απ’ όλα στην χώρα του, ο ελληνικός λαός δεν το οφείλει μόνο στον εαυτό του, αλλά και σε όλους τους λαούς που βρίσκονται υπό τα δεσμά της ίδιας διεθνούς ληστοσυμμορίας. Κάθε δικό του απελευθερωτικό βήμα στην Ελλάδα, κάθε καίριο πλήγμα στο καθεστώς κατοχής, θα δώσει πνοή, δύναμη και αποφασιστικότητα σ’ όλους τους μαχόμενους λαούς. Η δική του εθνική και κοινωνική απελευθέρωση θα σηματοδοτήσει μια τέτοια γενικευμένη άνοιξη των λαών στην Ευρώπη, που κανενός είδους αντίδραση δεν θα μπορέσει να αναχαιτίσει.
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο δεσμεύεται να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις σε κάθε αυθεντικό λαϊκό κίνημα ενάντια στο σημερινό καθεστώς απ’ όπου κι αν προέρχεται, όποιος κι αν ηγείται σ’ αυτό. Δεσμεύεται να συνδράμει ενεργά και αποφασιστικά σε κάθε μέτωπο αντίστασης και να βοηθήσει στην αφύπνιση και στην οργάνωση του λαού σε κάθε συνοικία και χώρο δουλειάς με στόχο την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Το ΕΠΑΜ είναι ανοιχτό σε κάθε δημοκράτη, πατριώτη, αγωνιστή που θέλει να παλέψει για τους ίδιους σκοπούς, χωρίς να ζητά πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, ή υποκλίσεις σε αυτόκλητες αυθεντίες, αυτοδιορισμένους ηγέτες, παράγοντες και αφανείς ή εμφανείς κομματικούς μηχανισμούς.
Το ΕΠΑΜ από την ίδια την φύση του είναι μια μεταβατική κοινωνικοπολιτική συμμαχία από ευρύτατες λαϊκές δυνάμεις με κύρια επιδίωξη την επίτευξη των βασικών στόχων και αιτημάτων του. Στις γραμμές του δεν υπάρχουν διαχωρισμοί κομματικής ή ιδεολογικής καταγωγής των μελών του, ούτε αναγνωρίζει εντός του οργανωμένες συνιστώσες και συντεταγμένες. Απηχεί την ενότητα που πρέπει να οικοδομηθεί μέσα στις τάξεις του ίδιου του λαού απέναντι στον κοινό εχθρό. Σαν συμμαχία είναι μεταβατική γιατί με την επίτευξη των κεντρικών στόχων και αιτημάτων του, το ΕΠΑΜ θα περάσει αναπότρεπτα στην ιστορία.
Αργυρούπολη, 16/7/2011



*Σύμφωνα με την τροποποίηση που ομόφωνα αποφάσισε η ολομέλεια του β' Συνεδρίου του Ε.Πα.Μ. τον Ιούνιο του 2013