“ ΟΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΧAIΡΟΜΑΙ”
Χρέος
Μας λένε:
Το δημόσιο χρέος αποτελεί την πηγή του κακού, την αιτία όλων των προβλημάτων, το δημόσιο χρέος έφερε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα.
Μας λένε ψέματα.
Το δημόσιο χρέος είναι αποτέλεσμα, όχι η αιτία της οικονομικής κρίσης.
Ανέκαθεν το δημόσιο χρέος υπηρετούσε την αριστοκρατία του πλούτου.
Τα δάνεια προς το κράτος, ιδίως των ανεπτυγμένων χωρών, ήταν ο προνομιακός χώρος επένδυσης του χρηματικού κεφάλαιου.
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης το δημόσιο χρέος μετατρέπεται σε παγίδα, σε κυρίαρχο πρόβλημα επειδή δυσχεραίνεται η αναπαραγωγή των όρων παραγωγής, επειδή δυσχεραίνεται η αναπαραγωγή του συνολικού κεφαλαίου, επειδή δυσχεραίνεται η απρόσκοπτη πληρωμή των τοκοχρεολυσίων προς τους δανειστές τους κράτους που είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την ύπαρξη του δημόσιου χρέους και που ωφελούνται καθοριστικά από αυτό.
Μας λένε:
Το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα χρωστάει την ύπαρξή του στην απληστία του ελληνικού λαού που χωρίς να έχει τις προϋποθέσεις πλουτισμού, δανειζόταν περισσότερα από όσα παρήγαγε και απολάμβανε επί συναπτά έτη μια ‘’ψεύτικη ευημερία’’.
Μας λένε ψέματα.
Από την αυγή του καπιταλισμού μόνο οι ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες-κράτη εμφανίζουν υψηλό δημόσιο χρέος γιατί μόνο αυτές είχαν αποκτήσει ιδιωτικές οικονομικές ελίτ και δανειστές ικανούς να δανείζουν τα ανεπτυγμένα κράτη και έτσι να αυξάνουν ακόμα περισσότερο τον υπερπλουτισμό τους, γιατί μόνο αυτές είχαν την οικονομική δυνατότητα και τα εχέγγυα να πληρώνουν τοκοχρεολύσια στους εγχώριους κατά κύριο λόγο αλλά και στους διεθνείς δανειστές τους.
Το 2006 ο ρυθμός αύξησης των κερδών του ελληνικού κεφάλαιου πλησίασε το 60% δηλαδή 15 φορές μεγαλύτερος από το ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ. Τα κέρδη των τραπεζών την περίοδο 94-2003 αυξήθηκαν κατά 564% και το 2004-2007 κατά 201% ενώ το δημόσιο χρέος είχε σχεδόν μηδενική αύξηση παρέμεινε στο 110% του ΑΕΠ μέχρι την εφαρμογή των μνημονίων οπότε και εκτινάχθηκε στο 175% του ΑΕΠ. Τα χρόνια της ψεύτικης ευημερίας του, ο ελληνικός λαός δεν δημιούργησε δημόσιο χρέος, αντίθετα με την εργασία του και την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας του δημιούργησε τεράστιο πλούτο, πλήρωσε 532δις για τοκοχρεολύσια στους τοκογλύφους δανειστές του τα τελευταία 20 χρόνια και απέκτησε μια οικονομική ελίτ από τις ισχυρότερες στον κόσμο με επενδύσιμα κεφάλαια που υπερβαίνουν κατά πολύ το δημόσιο χρέος και το ακαθάριστο εθνικό εισόδημα.
Μας λένε:
Μόνο η πιστή εφαρμογή των μέτρων λιτότητας θα οδηγήσει στην βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους σαν αναγκαία συνθήκη ανάπτυξης και ευημερίας.
Μας λένε ψέματα:
Οι κυρίαρχες πολιτικές στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο ένα μόνο στόχο έχουν: να αποτρέψουν την απαξίωση του χρηματικού κεφάλαιου, την απαξίωση των χρηματοπιστωτικών κεφαλαίων, τον αποπληθωρισμό των κρατικών χρεογράφων. Οι τοκογλύφοι δανειστές του ελληνικού κράτους εγχώριοι και ξένοι, οι κερδοσκόποι που ονομάζονται αγορές, οι κάτοχοι του υπερσυσωρευμένου χρηματικού κεφάλαιου και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι οδηγούν με βεβαιότητα την Ελλάδα και το λαό της στην απόλυτη φτώχεια δυστυχία και αφανισμό.
Ευρώ
Η ένταξη της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ συνοδεύτηκε, από πλούσια επιχειρηματολογία για το ενιαίο νόμισμα που θα εξασφάλιζε στον ελληνικό λαό την ολοκλήρωση της ταυτότητά του, την ανάπτυξη την ευημερία, την δύναμη, τον πλούτο, την ασφάλεια.
Η κυριαρχία του ευρώ, στα μυαλά και την ψυχή του ελληνικού λαού επιτείνει την παθητικοποίησή του και τον οδηγεί 4 χρόνια μετά την εφαρμογή του προγράμματος απόλυτης φτωχοποίησης και δυστυχίας, στην αποδοχή, ανοχή και αναπαραγωγή συμπεριφορών και αντιλήψεων εχθρικών και επιζήμιων για τα συμφέροντά του.
<<Η παραμονή στη ζώνη του ευρώ εξασφαλίζει στους Έλληνες φάρμακα, πετρέλαιο, πρώτες ύλες , μισθούς συντάξεις κλπ.>>
<<Η έξοδος από το ευρώ ισοδυναμεί με χρεωκοπία σημαίνει απόλυτη καταστροφή>>.
Η Ελλάδα δεν έχει δικό της νόμισμα. Δανείζεται ευρώ από την ΕΚΤ μέσω των εμπορικών τραπεζών.
Το επιτόκιο δανεισμού με το οποίο δανείζονται οι εμπορικές τράπεζες από την ΕΚΤ είναι 0,25%. Το επιτόκιο δανεισμού με το οποίο δανείζεται το κράτος από τις εμπορικές τράπεζες είναι πολλαπλάσιο.
Η παραμονή της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ καθιστά με τον πιο βάρβαρο και σκαιό τρόπο την χώρα και το λαό της αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις δυνάμεις που υπηρετούν το ελληνικό ευρωπαϊκό και πολυεθνικό τοκοφόρο χρηματικό κεφάλαιο.
Η νομισματική ενότητα δεν μπορεί να συγκαλύψει το τεράστιο ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών κέντρων δύναμης για ανακατανομή των οικονομικών-πολιτικών σφαιρών επιρροής, δεν μπορεί να συγκαλύψει την ανισόμετρη οικονομική ανάπτυξη, δεν μπορεί να συγκαλύψει τη στόχευση για μεταφορά πόρων από την περιφέρεια στα μητροπολιτικά κέντρα.
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης και ύφεσης το χρήμα είναι ο αποκλειστικός εκφραστής του πλούτου. Δεν υπήρξε ποτέ όμως ο παράγωγος του πλούτου μιας χώρας.
Οι πραγματικοί παραγωγοί είναι οι μισθοσυντήρητοι και ο λαός, οι ζωντανές παραγωγικές δυνάμεις.
Η Ελλάδα είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο έχει τις αντικειμενικές και υποκειμενικές δυνατότητες να εξασφαλίσει όχι μόνο ευμάρεια αλλά και ευημερία σε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα, εάν αξιοποιηθούν σωστά το ανθρώπινο δυναμικό της και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της.
Χρέος
Μας λένε:
Το δημόσιο χρέος αποτελεί την πηγή του κακού, την αιτία όλων των προβλημάτων, το δημόσιο χρέος έφερε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα.
Μας λένε ψέματα.
Το δημόσιο χρέος είναι αποτέλεσμα, όχι η αιτία της οικονομικής κρίσης.
Ανέκαθεν το δημόσιο χρέος υπηρετούσε την αριστοκρατία του πλούτου.
Τα δάνεια προς το κράτος, ιδίως των ανεπτυγμένων χωρών, ήταν ο προνομιακός χώρος επένδυσης του χρηματικού κεφάλαιου.
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης το δημόσιο χρέος μετατρέπεται σε παγίδα, σε κυρίαρχο πρόβλημα επειδή δυσχεραίνεται η αναπαραγωγή των όρων παραγωγής, επειδή δυσχεραίνεται η αναπαραγωγή του συνολικού κεφαλαίου, επειδή δυσχεραίνεται η απρόσκοπτη πληρωμή των τοκοχρεολυσίων προς τους δανειστές τους κράτους που είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την ύπαρξη του δημόσιου χρέους και που ωφελούνται καθοριστικά από αυτό.
Μας λένε:
Το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα χρωστάει την ύπαρξή του στην απληστία του ελληνικού λαού που χωρίς να έχει τις προϋποθέσεις πλουτισμού, δανειζόταν περισσότερα από όσα παρήγαγε και απολάμβανε επί συναπτά έτη μια ‘’ψεύτικη ευημερία’’.
Μας λένε ψέματα.
Από την αυγή του καπιταλισμού μόνο οι ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες-κράτη εμφανίζουν υψηλό δημόσιο χρέος γιατί μόνο αυτές είχαν αποκτήσει ιδιωτικές οικονομικές ελίτ και δανειστές ικανούς να δανείζουν τα ανεπτυγμένα κράτη και έτσι να αυξάνουν ακόμα περισσότερο τον υπερπλουτισμό τους, γιατί μόνο αυτές είχαν την οικονομική δυνατότητα και τα εχέγγυα να πληρώνουν τοκοχρεολύσια στους εγχώριους κατά κύριο λόγο αλλά και στους διεθνείς δανειστές τους.
Το 2006 ο ρυθμός αύξησης των κερδών του ελληνικού κεφάλαιου πλησίασε το 60% δηλαδή 15 φορές μεγαλύτερος από το ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ. Τα κέρδη των τραπεζών την περίοδο 94-2003 αυξήθηκαν κατά 564% και το 2004-2007 κατά 201% ενώ το δημόσιο χρέος είχε σχεδόν μηδενική αύξηση παρέμεινε στο 110% του ΑΕΠ μέχρι την εφαρμογή των μνημονίων οπότε και εκτινάχθηκε στο 175% του ΑΕΠ. Τα χρόνια της ψεύτικης ευημερίας του, ο ελληνικός λαός δεν δημιούργησε δημόσιο χρέος, αντίθετα με την εργασία του και την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας του δημιούργησε τεράστιο πλούτο, πλήρωσε 532δις για τοκοχρεολύσια στους τοκογλύφους δανειστές του τα τελευταία 20 χρόνια και απέκτησε μια οικονομική ελίτ από τις ισχυρότερες στον κόσμο με επενδύσιμα κεφάλαια που υπερβαίνουν κατά πολύ το δημόσιο χρέος και το ακαθάριστο εθνικό εισόδημα.
Μας λένε:
Μόνο η πιστή εφαρμογή των μέτρων λιτότητας θα οδηγήσει στην βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους σαν αναγκαία συνθήκη ανάπτυξης και ευημερίας.
Μας λένε ψέματα:
Οι κυρίαρχες πολιτικές στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο ένα μόνο στόχο έχουν: να αποτρέψουν την απαξίωση του χρηματικού κεφάλαιου, την απαξίωση των χρηματοπιστωτικών κεφαλαίων, τον αποπληθωρισμό των κρατικών χρεογράφων. Οι τοκογλύφοι δανειστές του ελληνικού κράτους εγχώριοι και ξένοι, οι κερδοσκόποι που ονομάζονται αγορές, οι κάτοχοι του υπερσυσωρευμένου χρηματικού κεφάλαιου και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι οδηγούν με βεβαιότητα την Ελλάδα και το λαό της στην απόλυτη φτώχεια δυστυχία και αφανισμό.
Ευρώ
Η ένταξη της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ συνοδεύτηκε, από πλούσια επιχειρηματολογία για το ενιαίο νόμισμα που θα εξασφάλιζε στον ελληνικό λαό την ολοκλήρωση της ταυτότητά του, την ανάπτυξη την ευημερία, την δύναμη, τον πλούτο, την ασφάλεια.
Η κυριαρχία του ευρώ, στα μυαλά και την ψυχή του ελληνικού λαού επιτείνει την παθητικοποίησή του και τον οδηγεί 4 χρόνια μετά την εφαρμογή του προγράμματος απόλυτης φτωχοποίησης και δυστυχίας, στην αποδοχή, ανοχή και αναπαραγωγή συμπεριφορών και αντιλήψεων εχθρικών και επιζήμιων για τα συμφέροντά του.
<<Η παραμονή στη ζώνη του ευρώ εξασφαλίζει στους Έλληνες φάρμακα, πετρέλαιο, πρώτες ύλες , μισθούς συντάξεις κλπ.>>
<<Η έξοδος από το ευρώ ισοδυναμεί με χρεωκοπία σημαίνει απόλυτη καταστροφή>>.
Η Ελλάδα δεν έχει δικό της νόμισμα. Δανείζεται ευρώ από την ΕΚΤ μέσω των εμπορικών τραπεζών.
Το επιτόκιο δανεισμού με το οποίο δανείζονται οι εμπορικές τράπεζες από την ΕΚΤ είναι 0,25%. Το επιτόκιο δανεισμού με το οποίο δανείζεται το κράτος από τις εμπορικές τράπεζες είναι πολλαπλάσιο.
Η παραμονή της Ελλάδας στην ζώνη του ευρώ καθιστά με τον πιο βάρβαρο και σκαιό τρόπο την χώρα και το λαό της αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις δυνάμεις που υπηρετούν το ελληνικό ευρωπαϊκό και πολυεθνικό τοκοφόρο χρηματικό κεφάλαιο.
Η νομισματική ενότητα δεν μπορεί να συγκαλύψει το τεράστιο ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών κέντρων δύναμης για ανακατανομή των οικονομικών-πολιτικών σφαιρών επιρροής, δεν μπορεί να συγκαλύψει την ανισόμετρη οικονομική ανάπτυξη, δεν μπορεί να συγκαλύψει τη στόχευση για μεταφορά πόρων από την περιφέρεια στα μητροπολιτικά κέντρα.
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης και ύφεσης το χρήμα είναι ο αποκλειστικός εκφραστής του πλούτου. Δεν υπήρξε ποτέ όμως ο παράγωγος του πλούτου μιας χώρας.
Οι πραγματικοί παραγωγοί είναι οι μισθοσυντήρητοι και ο λαός, οι ζωντανές παραγωγικές δυνάμεις.
Η Ελλάδα είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο έχει τις αντικειμενικές και υποκειμενικές δυνατότητες να εξασφαλίσει όχι μόνο ευμάρεια αλλά και ευημερία σε κάθε Ελληνίδα και Έλληνα, εάν αξιοποιηθούν σωστά το ανθρώπινο δυναμικό της και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της.
No comments:
Post a Comment