Είναι εφικτή και τι συνεπάγεται μια «χρεοκοπία εντός ευρώ»; του Κώστα Παπουλή.

Είναι εφικτή και τι συνεπάγεται μια «χρεοκοπία εντός ευρώ»;

του Κώστα Παπουλή

Η χρεοκοπία μιας χώρας της ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα θα πρέπει να την οδηγήσει κανονικά σε έξοδο από το ευρώ. Ο λόγος είναι απλός: οι τράπεζες στηρίζονται από την Ε.Κ.Τ. επειδή υπάρχει το αξιόχρεο του ελληνικού κράτους και στο βαθμό που αυτό δεν αθετεί τις υποχρεώσεις του και τις συμφωνίες-συνθήκες που έχει υπογράψει με την Ε.Ε..

Όμως, όπως είδαμε και στην περίπτωση της Κύπρου με τον έλεγχο στην κυκλοφορία των κεφαλαίων, οι γενικές αρχές και το νομικό πλαίσιο της Ε.Ε., μπορούν να παρακαμφθούν άμα αυτό εξυπηρετεί την συγκεκριμένη χρονική στιγμή τα ισχυρά κράτη, τα «γενικά» δηλαδή συμφέροντα της ευρωζώνης. Έτσι μπορεί να γίνει δεκτή η στήριξη των ελληνικών τραπεζών, παρά την χρεοκοπία του ελληνικού κράτους, υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι αυτές θα «εξυγιανθούν» σε τέτοιο βαθμό, που ως αυτοτελή ιδρύματα θα εξασφαλίζουν την βιωσιμότητά τους και έτσι οι ίδιες θα εγγυούνται τον δανεισμό της Ε.Κ.Τ.

Είναι σαφές ότι η Ελλάδα δεν φέρει πλέον τον οικονομικό κίνδυνο του 2010, μια που το...
χρέος της μεταφέρθηκε στον επίσημο τομέα, ώστε να αποτελέσει πρόβλημα για την ευρωζώνη. Σήμερα απασχολεί οικονομικά το Βερολίνο όσο περίπου   η Ηγουμενίτσα την Αθήνα. Σε αυτήν την υποβάθμιση του κινδύνου, παίζουν μεγάλο ρόλο και τα τελευταία μέτρα Ντράγκι.

Έχει βέβαια αντίστροφο γεωπολιτικό βάρος. Όμως το μεγάλο πρόβλημα με την Ελλάδα είναι το εξής: Σε περίπτωση στάσης πληρωμών και επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, όλα συνηγορούν ώστε σύντομα να μετατραπεί στην Αργεντινή της Μεσογείου. Αν δηλαδή η Αθήνα αρχίσει να ανακάμπτει, όπως ακριβώς το Μπουένος Άιρες, τότε θα είναι δύσκολο να διατηρηθεί η ενότητα της ζώνης του ευρώ, ακόμη και αν αυτή προσωρινά ενισχυθεί από μια ελληνική έξοδο. Το παράδειγμα για τους λαούς θα είναι εκκωφαντικό. Είναι πιθανόν ότι από τον Ατλαντικό ως το Αιγαίο, όλα τα έθνη θα ανακτήσουν την εθνική και λαϊκή τους κυριαρχία. Οι δυνάμεις της δημοκρατίας και της εργασίας θα ενισχυθούν σε όλη την ευρωπαϊκή Μεσόγειο.

Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζει ο γερμανικός παράγοντας. Έτσι φαίνεται να σχεδιάζει (και) την εναλλακτική λύση μιας «χρεοκοπίας εντός ευρώ», για να κρατηθεί η χώρα δεμένη στον ευρωαντλαντικό άξονα και να γίνει αντι-παράδειγμα οικονομικής παρακμής. Καθώς η χώρα βαδίζει σε νέα ύφεση και σε ίσως σε παρατεταμένη πολιτική αστάθεια που θα τροφοδοτεί την στασιμότητα, η χρεοκοπία δεν μπορεί να αποκλειστεί και με τρίτο μνημόνιο - που είναι το βασικό και ισχυρό σενάριο-, μια που μια νέα σημαντική αναδιάρθρωση χρέους που γίνεται περισσότερο αναγκαία, είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Οι Γερμανοί λοιπόν ετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα, σε οποιοδήποτε βάθος χρόνου. Είτε δηλαδή συμβεί τώρα, είτε σε τρία ή πέντε χρόνια.

Μια προσωρινή αθέτηση πληρωμών, μια «ρήξη» ή μια κρίση λίγων εβδομάδων, που είναι και αυτό ένα σενάριο στο βαθμό που δημιουργήσει μια νέα και ισχυρή κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η οποία θα λύσει βραχυχρόνια η μεσοχρόνια το ζήτημα της χρεοκοπίας δεν ανάγεται βέβαια στην περίπτωση της «χρεοκοπίας εντός ευρώ».

«Χρεοκοπία εντός ευρώ» σημαίνει παρατεταμένο χρεοστάσιο του ελληνικού κράτους που θα οδηγήσει την διευθέτηση του χρέους σε νέα βάση μεταξύ των πιστωτών και της Ελλάδας, πιθανόν μέσω άλλων «θεσμών» όπως «η Λέσχη των Παρισίων».

Για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ θα πρέπει οι τράπεζες να μείνουν ανοικτές και να χρηματοδοτηθούν από την Ε.Κ.Τ.. Εδώ ακριβώς αρχίζει ο εφιάλτης. Οι τράπεζες θα χρεοκοπήσουν και αυτές μια που κατέχουν τίτλους του ελληνικού δημοσίου. Καθώς το ελληνικό δημόσιο που είναι ο εγγυητής τους θα γίνει αναξιόχρεο θα πρέπει αυτές να καταστούν αξιόχρεες. Τότε θα πρέπει να ζήσουμε μια νέα «εξυγίανση» των τραπεζών τύπου Κύπρου. Οι τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλοποιηθούν από τις σάρκες τους. Όλες οι «εγγυήσεις» και τα χαρτιά του ελληνικού δημοσίου θα εξατμιστούν. Αυτό ακριβώς προανήγγειλε ο Σόιμπλε, ο οποίος -δυστυχώς- πάντα ξέρει τι λέει. Τα ομόλογα και οι μετοχές των τραπεζών δεν επαρκούν για να αντέξουν το βάρος. Θα υπάρξει γενναίο και οριζόντιο κούρεμα καταθέσεων, ενώ σκληροί νόμοι θα περάσουν κατά των δανειοληπτών. Μεγάλο κομμάτι της ιδιωτικής περιουσίας Ελλήνων πολιτών θα εκποιηθεί για ένα κομμάτι ψωμί. Ίσως απαιτηθούν άμεσα μέρος και από τα 40 δις που έχουν πάρει ως κεφάλαια οι τράπεζες