ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ-ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Παρά τους εκβιασμούς της Τρόικας, ο ευρωπαϊκός Νότος συνεχίζει να μην υποτάσσεται. Η αλληλεγγύη είναι σημαντικότερη παρά ποτέ!
(Προσχέδιο διακήρυξης της συνάντησης γερμανικών ομάδων και κινημάτων αλληλεγγύης προς την Ελλάδα που γίνεται στις 21 και 22 Νοεμβρίου στο Κάσελ της Γερμανίας – του Paul Michel, 19 Νοεμβρίου 2015)
Όταν στις 25 Ιανουαρίου ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές, ένα κύμα ελπίδας κατέκλυσε όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά ολόκληρη την Ευρώπη – ελπίδα ότι πέρασε ο καιρός της ανηλεούς πολιτικής λιτότητας εις βάρος των αδυνάτων και ήρθε η ώρα για μια πολιτική που εστιάζει στη βελτίωση της κατάστασης των κοινωνικά αδύναμων. Κι αυτή ήταν ο τρόμος των ισχυρών στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες. Απ΄την αρχή προσπάθησαν να εμποδίσουν με όλα τα μέσα που διέθεταν την επιτυχία του «πειράματος ΣΥΡΙΖΑ». Καθόλου τυχαίο δεν είναι το ότι επαναλάμβαναν πως πρέπει να περιορίσουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θα μπορούσε να την μιμηθούν και άλλοι στην Ευρώπη. Με τα οικονομικά τους όπλα κατέπνιξαν την Άνοιξη της Αθήνας το 2015, όπως οι ισχυροί του Συμφώνου της Βαρσοβίας κατέπνιξαν με τάνκς την Άνοιξη της Πράγας.
Η επιβολή του «τρίτου μνημονίου» έπρεπε να προκαλέσει φόβο και τρόμο και -κυρίως- μια μόνιμη αίσθηση ανημπόριας και ματαιότητας σε όλους τους αντίπαλους της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Έπρεπε να μπει τέλος στα όνειρα για έναν δημοκρατικό και κοινωνικά δίκαιο κόσμο, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη.
Και πραγματικά η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ με την επιβολή των Ευρωπαίων ισχυρών προκάλεσε σοκ και βαθιά απογοήτευση στην Ελλάδα. Αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη προκάλεσε απελπισία και παραίτηση. Και στη Γερμανία η κυβέρνηση από τότε προσπαθεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι τώρα, μετά τη νίκη της Τρόικας, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για βελτίωση της και όλα βαίνουν καλώς. Αν και με τα μέτρα λιτότητας που προβλέπονται στο τρίτο μνημόνιο οξύνθηκε ακόμα περισσότερο η ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα, από τον Ιούλιο του 2015 δεν υπάρχει τίποτα στα γερμανικά ΜΜΕ για την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που επικρατεί εκεί.
Τώρα, πέντε μήνες μετά τη νίκη της Τρόικας επί του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι η ευρωπαϊκή ελίτ δεν κατάφερε με την πολιτική τής οικονομικής τρομοκρατίας και του σοκ και δέους να επιβάλει μόνιμη σιγή τάφου ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η γενική απεργία της 12ης Νοεμβρίου στην Ελλάδα, η πρώτη μετά την επιβολή του τρίτου μνημονίου και η πρώτη υπό την εξημερωμένη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει ότι σημαντική μερίδα του ελληνικού λαού δεν ξέχασε πώς να αγωνίζεται και ότι η σιγή τάφου στην Ελλάδα, που τόσο επιθυμεί η Τρόικα, θα παραμείνει ευσεβής πόθος του Σόιμπλε, του Γιούνκερ, του Ντράγκι και της Λαγκάρντ.
Ταυτόχρονα συμβαίνουν καταπληκτικά πράγματα ειδικά στη χώρα που πάντα παρουσιαζόταν από τους Ευρωκράτες στους Έλληνες σαν υπόδειγμα συμμόρφωσης στις επιταγές της Τρόικας. Στην Πορτογαλία στις 4 Οκτωβρίου καταψηφίστηκε η εκλεκτή της Τρόικας κυβέρνηση του Πάσος Κοέλιο.
Στην Πορτογαλία υπάρχει περίπτωση να σχηματίσουν κυβέρνηση μειοψηφίας οι σοσιαλδημοκράτες (με την ανοχή του πορτογαλικού Κομουνιστικού Κόμματος και του «μπλοκ της αριστεράς»), οι οποίοι δήλωσαν ότι δεν θα συνεχίσουν τη πολιτική λιτότητας.
Αν και η εκτίμησή μας για την πολιτική κατάσταση στην Πορτογαλία διαφέρει, το παράδειγμα της Πορτογαλίας δείχνει ότι οι ελίτ του Βερολίνου και των Βρυξελλών δεν έχουν τόσο υπό τον έλεγχό τους την Ευρώπη, όσο θα ήθελαν.
Όπως έχει η κατάσταση, η συνέχιση και μάλιστα η εντατικοποίηση των δράσεων αλληλεγγύης με τους Έλληνες είναι σημαντικότερη παρά ποτέ. Αφ΄ενός μεν επειδή το τρίτο μνημόνιο θα οξύνει την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα και η υποστήριξή μας θα είναι σημαντικότερη από ποτέ για τους ανθρώπους, αφ΄ετέρου δε επειδή η αναβίωση της αντίστασης στην Ελλάδα και το ρήγμα στο καθεστώς λιτότητας στην Πορτογαλία δείχνουν ότι η αντίσταση απέναντι στην νεοφιλελεύθερη παράνοια είναι όχι μόνο απαραίτητη, αλλά και δυνατή.
Θα προσπαθήσουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε να σπάσουμε το φράγμα της σιωπής που συντηρούν τα γερμανικά ΜΜΕ για τις καταστροφές που προκαλεί η Τρόικα.
Θα συνεχίσουμε την πολιτική αλλά και έμπρακτη αλληλεγγύη προς τους ανθρώπους στην Ελλάδα, που συντρίβονται από τις συνέπειες των πολιτικών λιτότητας, που αφορούν (εκτός άλλων) την υγεία, την παιδεία σε όλες τις βαθμίδες (από τους παιδικούς σταθμούς μέχρι τα πανεπιστήμια), την απασχόληση, που προκαλούν τεράστια ποσοστά ανεργίας, που κατεβάζουν τον κατώτατο μισθό, θίγουν το εργασιακό δίκαιο και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, επιδεινώνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση των γυναικών, των ηλικιωμένων, των προσφύγων.
Θα ξαναθέσουμε το θέμα των αποζημιώσεων για τις σφαγές και τις καταστροφές στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.
Το θέμα της διαγραφής του χρέους έχει υψηλή προτεραιότητα για την Ελλάδα. Θεωρούμε τους εαυτούς μας μέρος ενός πανευρωπαϊκού κινήματος για τη διαγραφή των αθέμιτων χρεών.
Εναντιωνόμαστε στην προσπάθεια των ευρωπαϊκών ισχυρών δυνάμεων να ιδρύσουν στην Ελλάδα τεράστια στρατόπεδα περιορισμού των προσφύγων για να εμποδίσουν την μετάβασή τους στην Κεντρική Ευρώπη.
Μετά την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλεται ο διάλογος για τις ευρωπαϊκές προοπτικές αντίστασης. Από τον αγώνα και την ήττα της Ελλάδας εξάγουμε το συμπέρασμα ότι χρειαζόμαστε την οργάνωση ενός πανευρωπαϊκού κινήματος κατά της λιτότητας. Θέλουμε να διαμορφώσουμε με αλληλεγγύη τις απόψεις μας για το πώς θα μπορούσε να είναι η Ευρώπη.
Διακηρύττουμε ότι παρά το τρίτο μνημόνιο και την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ από την Τρόικα, η αντίσταση κατά της αντικοινωνικής και εχθρικής προς τον άνθρωπο πολιτικής της Τρόικας συνεχίζεται. Η ρήξη με την πολιτική της λιτότητας είναι αναπόφευκτη και στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.
Η αλληλεγγύη προς τους Έλληνες ποτέ δεν ήταν σημαντικότερη από ό,τι τώρα!
No comments:
Post a Comment