Ε, αφού επιμένετε…. του Καρτέσιου.

Ε, αφού επιμένετε….

του Καρτέσιου

Ο Αντώνης Σαμαράς επιμένει μέχρι και σήμερα ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Πανηγύριζε μάλιστα σε άρθρο του στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» όταν έγραφε: «Τι θα πει το χρέος είναι ΜΗ βιώσιμο; Ότι δεν μπορείς να το εξυπηρετήσεις, δηλαδή δεν μπορείς να πληρώνεις τόκους κάθε χρόνο. Και δεν μπορείς να το ξεπληρώσεις όταν έλθει η ώρα του… Πότε συμβαίνει αυτό; Όταν χρωστάς πολλά ή έχει υψηλούς τόκους. Και τι σημαίνει «κούρεμα»; Να κόψεις και το πόσα χρωστάς και τους τόκους που πληρώνεις. Και να πας όσο γίνεται πιο πέρα, στο μέλλον, την αποπληρωμή. Τα έχουμε κάνει και τα τρία! Κόψαμε συνολικά 125 δισεκατομμύρια, δηλαδή το 40% του χρέους μας. Κόψαμε και τα επιτόκια: ήταν πάνω από 5% ώς το 2012 και σήμερα πληρώνουμε κάτω από 2%! Και πήγαμε πίσω την αποπληρωμή του. Εμείς ξεχρεώνουμε σε 16,5 χρόνια, όταν κατά μέσον όρο οι ευρωπαϊκές χώρες ξεχρεώνουν σε 6,5 χρόνια! Αυτά όλα τα κάναμε ήδη! Γι’ αυτό οι αγορές θεωρούν «βιώσιμο» το χρέος μας».

Μας είχε εξασφαλίσει, λοιπόν. Μπορεί να έκαψε ό,τι μπορούσε να καεί σε αυτή τη χώρα, αλλά είχε...
καταφέρει να κάνει βιώσιμο το χρέος όπως υποστηρίζει. Κι έρχεται σήμερα το ΔΝΤ να τον διαψεύσει. Στην έκθεσή του το ΔΝΤ αναφέρει ότι «το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο σε κανένα από τα σενάρια που εξετάζονται» και υποστηρίζει ότι «το ελληνικό χρέος χρειάζεται ούτως ή άλλως ευρεία αναδιάρθρωση, πιθανώς δε και κούρεμα». Εν ολίγοις, όλη αυτή η σκληρή πολιτική λιτότητας έγινε για άλλους λόγους. Η χώρα, η οικονομία και η κοινωνία ρημάχτηκαν. Μόνο έχασαν. Και κάποιοι λίγοι κέρδισαν πολλά.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος τονίζει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί ότι το «ελληνικό χρέος είναι απολύτως βιώσιμο» και με τη γνωστή ταπεινοφροσύνη που τον διακρίνει, τονίζει ότι το χρέος κατέστη βιώσιμο κατόπιν δικών του ενεργειών. Κι έρχεται σήμερα το ΔΝΤ να πει και σε αυτόν τα ίδια. Ότι τζάμπα έγιναν όλες αυτές οι θυσίες. Ότι όλη η μνημονιακή διακυβέρνηση ήταν μια τεράστια αποτυχία.

Είναι άραγε το ΔΝΤ ο «συμπαθής» ανάμεσα στους δανειστές; Φυσικά όχι. Το άλλο μισό του Κακού είναι. Ο επίσημος εκπρόσωπος των τοκογλύφων είναι που πιέζει για ακόμη μια συμφωνία λιτότητας ενώ γνωρίζει ότι πάνω από το 90% των δόσεων που θα πάρει η Ελλάδα αν υπογράψει, θα πάνε για την αποπληρωμή των προηγούμενων δανείων. Απλώς επιλέγει να ρίξει όλη την ευθύνη της τραγωδίας στην Ε.Ε. για να σώσει τη δική του εικόνα. Άλλωστε, αυτή η οικονομία πάντα θα γεννάει νέους πελάτες για το ΔΝΤ και νέους Γιώργους Παπανδρέου που θα το προμοτάρουν στις χώρες τους.

Τι έλεγε όμως και ο Σόιμπλε για το ελληνικό χρέος; Λιβάνιζε στις 16 Ιανουαρίου σε συνέντευξή του στο Spiegel τις μνημονιακές κυβερνήσεις και έδινε συγχαρίκια για τις πολιτικές τους που «κατάφεραν να κάνουν βιώσιμο το ελληνικό χρέος». Άραγε να γνώριζε τότε ότι έλεγε ψέματα και ότι … απλώς απολάμβανε την καταστροφή της Ελλάδας και των ελλήνων; Ναι, το γνώριζε! Κι αυτό είναι το αθλιότερο όλων. Ότι και ο Σόιμπλε και η Μέρκελ γνώριζαν πως το ελληνικό χρέος δεν ήταν βιώσιμο και ότι όλες οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, οι απολύσεις και η καταστροφή των μικρομεσαίων έριχναν στα τάρταρα την ελληνική οικονομία.

Συγκεκριμένα και όπως αποκάλυψε το Wikileaks, η παρακολούθηση των επικοινωνιών Γερμανών κυβερνητικών αξιωματούχων από την αμερικανική υπηρεσία NSA δίνει «στεγνά» τα σχέδια της Μέρκελ για την πλήρη καταστροφή της Ελλάδας. Όπως προκύπτει από την αποκάλυψη της παρακολούθησης των επικοινωνιών της, η Άνγκελα Μέρκελ επεσήμανε και εκτιμούσε εδώ και χρόνια πως η Αθήνα δεν θα κατάφερνε να ξεπεράσει την οικονομική κρίση, ακόμη και με ένα επιπλέον κούρεμα, καθώς δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί το υπόλοιπο χρέος της. Παρ’ όλα αυτά, Σόιμπλε και Μέρκελ επιμένουν μέχρι και σήμερα δημόσια ότι δεν χρειάζεται κούρεμα το ελληνικό χρέος διότι είναι βιώσιμο. Μας φτύνουν κατάμουτρα. Ψεύδονται δημόσια και δεν ψεύδονται για το αν έφαγαν κρυφά από το βάζο με το γλυκό της γιαγιάς, αλλά ψεύδονται εις βάρος ενός ολόκληρου λαού.

Όλοι οι παραπάνω πρωταγωνιστές, υπεύθυνοι του σχεδιασμού και ένοχοι της διάπραξης του εγκλήματος εναντίον της Ελλάδας, μας ζητούν να πούμε την Κυριακή «ναι» στις πολιτικές τους, στα ψέματά τους, στις κτηνώδεις πολιτικές τους. Τι σχέση, όμως, έχουμε εμείς με αυτούς; Τι σχέση έχουμε με αυτή την Ευρώπη; Τι σχέση μπορούμε να έχουμε με αυτή την εγκληματική οργάνωση και τις πρακτικές της;

Ναι, θεωρώ ότι είναι γελοίο το να γίνεται δημοψήφισμα που έχει για ερώτημα μία πρόταση η οποία δεν υφίσταται. Όμως και η Μέρκελ με τον Σόιμπλε που αρνούνται να συζητήσουν πριν γίνει το δημοψήφισμα και η φάρα των μνημονιακών πολιτικών εν Ελλάδι με πιέζουν να δεχτώ ότι το πραγματικό ερώτημα είναι «ναι ή όχι σε αυτή την Ευρώπη». Ορίστε, πιο ξεκάθαρο δε μπορούν να μου το κάνουν.

Επιμένουν εδώ και καιρό. Ανταποκρίνομαι, λοιπόν, και τους στέλνω στον αγύριστο. Μπορεί η κυβέρνηση Τσίπρα να είναι σκέτη απογοήτευση, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα πω «ναι» στην καταστροφή μας. Δε μπορώ και δε θέλω να ξεχάσω όσα τραβήξαμε τόσα χρόνια ενώ ο Άδωνις με τον Βορίδη και τη Γεννηματά το διασκέδαζαν και επιχειρηματολογούσαν ως ανυπόμονα σαρκοβόρα πάνω από τον ετοιμοθάνατο.

Ναι, ντρέπομαι να βλέπω συνταξιούχους στην ουρά να τραβάνε 120 ευρώ την εβδομάδα. Όμως θα ντρεπόμουν περισσότερο αν έλεγα «ναι» στο να δουλεύουν κανονικά τα ΑΤΜ και να βγάζει 120 ευρώ συνολικά ο συνταξιούχος επειδή τόση θα έχει απομείνει η σύνταξή του. Όση δηλαδή η συμμετοχή του στα φάρμακά του.

Σε «ναι ή όχι σε αυτή την Ευρώπη» δεν πιέσατε να μετατραπεί το ερώτημα; Ε, η απάντηση είναι ένα τεράστιο «όχι» στις εγκληματικές πολιτικές των τραπεζικών εντολοδόχων. Δεν θέλω να είμαι τέτοιος Ευρωπαίος σε αυτή την Ευρώπη. Βαλκάνιος είμαι. Βαλκάνιος ήμουν κι όταν βομβάρδιζαν τη Γιουγκοσλαβία και ούρλιαζα «όχι» την ώρα που έλεγαν «ναι, σωστά γίνεται η σφαγή» αυτοί που πάλι «ναι» λένε τώρα. Κάθε φορά «όχι». Σε κάθε έγκλημα, σε κάθε φασίστα, σε κάθε υποταγή.