Τώρα ξεκαθαρίζουν οι γραμμές, του Όθωνα Κουμαρέλλα.

Τώρα ξεκαθαρίζουν οι γραμμές

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Πολλοί από τους ευρωλάγνους υποστηρικτές του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής κατηγορούν τον Τσίπρα και τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ότι είχαν κρυφή ατζέντα για επιστροφή της χώρας στη δραχμή.

Κάθε άλλο. Επειδή αν αυτός ήταν ο σκοπός του Τσίπρα και των κομμάτων της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας θα είχαν προετοιμάσει το έδαφος και θα είχαν επεξεργαστεί σχέδιο για ομαλή μετάβαση και φυσικά προς όφελός τους πολιτικά. Τέτοιο σχέδιο ουδέποτε υπήρξε (επειδή εμείς τουλάχιστον που έχουμε τέτοιο σχέδιο, θα το είχαμε αντιληφθεί εδώ και καιρό, διότι δεν θα μπορούσε να ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από το δικό μας και οι κινήσεις που θα έπρεπε να είχαν προηγηθεί είναι συγκεκριμένες).

Από την άλλη, ο χλιαρός τρόπος που υπερασπίζεται το ΟΧΙ δείχνει ότι μάλλον προσπαθεί να “δραπετεύσει” με ένα αποτέλεσμα υπέρ του ΝΑΙ έστω και οριακό. Παράδειγμα που αποτελεί σαφή ένδειξη για τις προθέσεις της κυβέρνησης είναι, ότι έκλεισε τις τράπεζες που μόνο πανικό θα...
μπορούσε να δημιουργήσει στους πολίτες και να τους εξαναγκάσει έτσι να στραφούν προς το ΝΑΙ. Δεν είναι αλήθεια ότι το κλείσιμο των τραπεζών επιβλήθηκε από τους δανειστές. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε αρνηθεί, εφαρμόζοντας δικό της σχέδιο προστασίας των πολιτών, αλλά και του εγχώριου τραπεζικού συστήματος από ένα bank run. Διότι, πολύ απλά αν φοβόταν ένα bank run, θα μπορούσε να επιβάλει έλεγχο στην εξαγωγή κεφαλαίων από τη χώρα, καθώς και περιορισμό στις αναλήψεις μετρητών, αλλά κρατώντας τις τράπεζες ανοικτές για όλες τις υπόλοιπες συναλλαγές και πληρώνοντας στο ακέραιο τις συντάξεις. Εξ άλλου για τις συντάξεις υπήρχε αρκετό χρήμα σε μετρητά, ενώ ο Ντράγκι και παρά την εκπνοή της παράτασης του “προγράμματος” και την μη πληρωμή του ΔΝΤ δεν έκλεισε εντελώς τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης μέσω του ELA. Τώρα πότε άραγε θα ανοίξουν ξανά οι τράπεζες, ειδικά αν υπερψηφιστεί το ΝΑΙ; Ή μήπως οι υποστηρικτές του ΝΑΙ πιστεύουν ότι θα αποφύγουν το bail in, δηλαδή το κούρεμα καταθέσεων σε αυτή την περίπτωση; Ποιος θα σταματήσει ποιον, όταν θα έχουν δώσει την πλήρη συγκατάθεσή τους για τα πάντα;

Αυτό που πραγματικά συνέβη είναι, ότι έχοντας καταρρεύσει και η τελευταία αυταπάτη, ότι θα μπορούσε η κυβέρνηση να πετύχει μια “καλή” συμφωνία για να μπορεί να την περάσει πρώτα από τη βουλή και μετά στην κοινωνία, προχώρησε σε ένα άλμα στο κενό ελπίζοντας –ενδεχομένως- σε κάποιον από μηχανής θεό που θα έσωζε την κατάσταση, αφήνοντας την στην τύχη και επενδύοντας στον φόβο.

Τώρα ο Τσίπρας είναι υποχρεωμένος σε μια ταπεινωτική παραίτηση αν βγει το ΝΑΙ, ή σε μια πλήρη ταύτιση με το “μνημονιακό” στρατόπεδο αν βγει το ΟΧΙ -προχωρώντας στην πιο επαίσχυντη συμφωνία με τους δανειστές, (επειδή δεν μπορεί να υπάρξει διαφορετική)-, έχοντας απέναντί του όμως καταγεγραμμένο επίσημα μέσω του δημοψηφίσματος ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα πραγματικής ανατροπής που κανείς πλέον δεν θα μπορέσει να αμφισβητήσει και ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ να διαχειριστεί στο ελάχιστο.

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, το άστρο του ΣΥΡΙΖΑ από την προσεχή Δευτέρα δύει και μάλιστα οριστικά!

Μια κυβέρνηση τύπου Παπαδήμου είναι το επικρατέστερο σενάριο με μια λαϊκή πλειοψηφία όμως διαμορφωμένη στην απέναντι πλευρά, ή μια εξ ίσου διαμορφωμένη δυναμική μειοψηφία (στην περίπτωση επικράτησης του ΝΑΙ) επίσης απέναντι στους επικυρίαρχους και έτοιμη να προχωρήσει τη συνέχιση του αγώνα με τους πιο σκληρούς όρους.

Να γιατί δεν ήθελαν με κανένα τρόπο το δημοψήφισμα οι επικυρίαρχοι. Διότι τώρα θα φανεί ξεκάθαρα και καταγεγραμμένα επίσημα, είτε ότι δεν έχουν τη λαϊκή αποδοχή, είτε ότι την υφάρπαξαν εκβιαστικά και με όπλο τον τρόμο. Και μια τέτοια αποδοχή υπό το κράτος τρόμου απλά δεν είναι αποδοχή, με το λαό ολοένα και πιο έτοιμο και ενωμένο για την τελική μάχη. Και αυτό είναι η μόνη προσφορά του Τσίπρα και της κυβέρνησής του. Ότι, δηλαδή, τώρα ξεκαθαρίζουν οι γραμμές και οι φίλοι από τους αντιπάλους, με τους πρώτους ολοένα και πιο δυνατούς!